Snarski statek powietrzny, 1909
2.01.1910 r. Główny Zarząd Inżynierii (GIU) zawiadomił Snarskiego, że pieniędzy nie da, zanim nie otrzyma rysunków i obliczeń, na podstawie których będzie można ocenić jego wynalazek.
W odpowiedzi z 6.01.1910 r. Snarski pisał: Cenię czas. W prośbie do Ministra Wojny napisałem, że jeśli w ciągu miesiąca nie otrzymam odpowiedzi, to będę rozumiał, że prośbę moją odrzucono. Wstępnie rezerwuję sobie prawo pertraktacji z innymi osobami. Jeśli Minister Wojny prześle na mój adres 5000 rb., to rozpoczęte z innymi rozmowy przerwę.
15.01.1910 r. Główny Zarząd Inżynierii złożył ministrowi wojny raport w sprawie wniosku Snarskiego. Zwrócił uwagę, że z powodu braku opisu, rysunków i obliczeń nie można dokonać oceny jego projektu, w związku z tym proponuje oddalić ofertę Snarskiego. 29.01.1910 r. GIU zawiadomił Snarskiego, że jego prośba kierowana do cara Rosji nie zostanie spełniona.
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Tajne wynalazki lotnicze Polaków: Rosja 1870-1917". Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1998.