Pomagalski samolot, 1914
W memoriale patentowym opisał kadłub samolotu złożony z dwu lub większej liczby części teleskopowych niosący w przedniej części zespół napędowo- śmigłowy. Dwie osłony rurowego kadłuba (przednia o pokryciu sztywnym i tylna kryta płótnem) zamocowane są przegubowo na osi w pobliżu środka ciężkości. Wychylane być mogą o 90 stopni tworząc powierzchnie spadochronowe sprowadzające cały samolot na ziemię. Rozpostarcie tego spadochronu następuje automatycznie, gdy samolot wejdzie wlot nurkowy. Służy temu wahadło uruchamiające odpowiednie dźwignie zwalniające blokady powierzchni spadochronowych, które w locie normalnym ściśle przylegają do kadłuba (może uruchamiać je także pilot ręcznie). Z chwilą gdy samolot zaczyna nurkować- zaczynają rozwijać się powierzchnie spadochronowe następuje złożenie kadłuba przez teleskopowe wysunięcie do dołu części niosącej silnik i śmigło. To przesunięcie środka ciężkości układu w dół stabilizuje powierzchnię spadochronu.
Zastrzeżeniami patentowymi objęto spadochron ściśle związany z konstrukcją statku powietrznego i sprowadzający go na ziemię w przypadku awarii. Przesunięcie środka ciężkości samolotu w dół, w następstwie rozsunięcia przedniej części kadłuba niosącej silnik i śmigło, stabilizuje powierzchnie spadochronowe.
Galeria
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2013.
[3] Januszewski S. "Spadochrony". Lotnictwo Aviation International nr 6/1991.