Plater samolot, 1912
W memoriale patentowym prezentował dwupłatową powierzchnię nośną samolotu lub zdwojonego usterzenia wysokości związaną z sobą sztywnymi popychaczami lub cięgnami połączonymi z drążkiem sterowym. Operowanie nim umożliwia zmiany kąta natarcia np. płatów, które wychylane są równolegle względem siebie. Szczególne połączenie płatów względem ich osi obrotowych umożliwia zarówno redukcję siły jak i wartości kąta wychylenia płatów niezbędnych dla operacji sterowania lotem. Uzyskano to w ten sposób, że oś obrotu płata górnego leży przy krawędzi natarcia, zaś dolnego odsunięta jest od krawędzi natarcia w tył. Przy obrocie płatów różnym jest położenie i wędrówka środka parcia profilu względem środka ciężkości. Różnice sił aerodynamicznych na górnym i dolnym płacie wywołują moment obrotowy umożliwiający osiąganie zamierzonego przez wynalazcę efektu.
Dla operacji przestawiania płata realizowanej w sposób mechaniczny wykorzystuje się efekt różnicowego działania sił aerodynamicznych i momentów obrotowych na płacie dolnym i górnym. Prowadzi to do zmniejszenia wartości kąta wychylenia płatów i redukcji siły niezbędnej dla operacji przestawienia płatów, zwiększa sterowność samolotu. Na analogicznej zasadzie konstruować można także zdwojone usterzenie wysokości.
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2013.