Czerkawski samolot, 1910
Czerkawski proponował budowę statku powietrznego typu samolotu dwupłatowego, zdolnego do startu pionowego- bez rozbiegu po ziemi. Zamierzał osiągnąć to przez ustawianie samolotu pionowo na ziemi i odpalanie odpowiednio silnego ładunku wybuchowego, wskutek czego (i działania śmigieł ciągnących samolotu) aparat wznosiłby się w powietrze. Znamienne dla tego samolotu pionowego startu i lądowania miało być lądowanie przy użyciu spadochronu, umieszczonego w przedniej partii kadłuba, sprowadzającego samolot na ziemię. Charaktery styczne miało być również kierowanie lotem w płaszczyźnie poziomej przez zmiany położenia środka ciężkości aparatu - przesuwanie fotela pilota w przód i w tył miało umożliwiać zmiany wysokości lotu.
Kapitan Kalinowski uznał, że jeśli nawet możliwy byłby start za pomocą eksplozji ładunku prochu, to zawsze byłoby to rozwiązanie niebezpieczne i kłopotliwe, przygotowanie startu byłoby skomplikowane, a przy słabym wietrze nawet występowałyby kłopoty ze stabilizacją położenia samolotu w pionie. Proponowany sposób lądowania pociągałby zaś za sobą niechybne uszkodzenie lub zniszczenie samolotu. Kalinowski zwrócił też uwagę na trudności z przejściem z lotu pionowego w poziomy i małą prędkość lotu samolotu wlocie horyzontalnym, wreszcie na mały jego ciężar i niedostateczną powierzchnię spadochronu, istotną do określenia właściwej prędkości opadania statku powietrznego.
W konkluzji swego raportu stwierdził, że realizacja projektu Czerkawskiego nie przyniesie pozytywnych efektów.
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.
[2] Januszewski S. "Tajne wynalazki lotnicze Polaków: Rosja 1870-1917". Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1998.