Antonow A-15, 1960
Szybowiec otrzymał konstrukcję całkowicie metalową, konieczną z uwagi na brak hangarów na lotniskach sportowych w ZSRR. Zastosowano usterzenie motylkowe. Szybowiec posiadał wysokie osiągi- doskonałość rzędu 40 oraz znaczną wytrzymałość na przeciążenia, dopuszczalna prędkość max wynosiła 250 km/h. Duże obciążenie powierzchni nośnej (ponad 30 kG/m2) powodowało, że prędkość lądowania była dość duża i wynosiła ok. 80 km/h. Szybowiec charakteryzował się starannym wykończeniem powierzchni zewnętrznych (dokładne nitowanie).
Zbudowano ok. 350 egz. Szybowce były przez wiele lat intensywnie eksploatowanych w radzieckich klubach szybowcowych. Na szybowcach A-15 radzieccy szybownicy ustanowili ponad 20 krajowych i międzynarodowych rekordów. Niewielka ilość szybowców została wyeksportowana, m.in. do Czech, Holandii i na Węgry.
W Polsce.
W 1966 r., podczas Międzynarodowych Zawodów Szybowcowych rozgrywanych w Orle k. Moskwy, polscy szybownicy: Pelagia Majewska i Franciszek Kępka wykonali loty zapoznawcze na szybowcu Antonow A-15. Ich opinia o szybowcu była pozytywna. Franciszek Kępka tak ocenił ten szybowiec: ogólnie szybowiec ten podoba mi się. Bardzo dobry jest na przeskoku, a w krążeniu nie ustępuje SZD-24 "Foka". Widoczność z kabiny bez zarzutu. Wyposażenie kabiny dobre, na uwagę zasługuje zwłaszcza sztuczny horyzont. Jedyny mankament to słaba sterowność na małych prędkościach, która daje zbyt wiele wrażeń przy starcie i lądowaniu. Łatwo tu o „cyrkiel” i uszkodzenie.
Konstrukcja.
Jednomiejscowy wolnonośny górnopłat o konstrukcji metalowej.
Usterzenie motylkowe (Rudlickiego).
Podwozie jednotorowe, kółko podwozia chowane w locie.
Galeria
Źródło:
[1] Pomianowski J. „Latamy na A-15 i KAI-14”. Skrzydlata Polska nr 42/1966.
[2] "Antonow A-15". Уголок неба - Большая авиационная энциклопедия.