Lotnia "Cirrus" została zbudowana w 1976 r. w firmie Electra Flyer Corporation (Albuquerque, New Mexico, USA).

Opracowane zostały trzy wersje:
- "Cirrus mini"- o powierzchni 14,77 m², przeznaczona dla pilotów o masie 40- 60 kg,
- "Cirrus 3"- o powierzchni 16,5 m², przeznaczona dla pilotów o masie 60- 85 kg,
- "Cirrus 2"- o powierzchni 17,9 m², przeznaczona dla pilotów o masie 80- 100 kg.

W Polsce.

W II połowie lat 1970-tych Henryk Doruch zbudował lotnię Doruch "Cirrus 3".

Konstrukcja.
Szkielet lotni zbudowany z rur duraluminiowych, składał się z dwóch krawędzi natarcia, dźwigara, kila, masztu i sterownicy. Szkielet usztywniony układem dolnych oraz górnych cięgieł. Kąt wierzchołkowy- 91°, w wersji "Cirrus 2"- 98°.
Pokrycie skrzydła jednostronne, ukształtowane i usztywnione za pomocą żeber (12 szt.).
Uprząż przystosowana do lotów w pozycji leżącej.

Dane techniczne "Cirrus mini" (wg [2]):
Rozpiętość- 8,1 m, powierzchnia nośna- 14,77 m², wydłużenie- 4,61, długość lotni po złożeniu- 5,6 m.
Masa lotni- 17 kg, masa pilota- od 40 do 60 kg.
Prędkość minimalna- 16 km/h, doskonałość- 8.

Dane techniczne "Cirrus 3" (wg [2]):
Rozpiętość- 8,54 m, powierzchnia nośna- 16,5 m², wydłużenie- 4,35, długość lotni po złożeniu- 5,8 m.
Masa lotni- 18 kg, masa pilota- od 60 do 85 kg.
Prędkość minimalna- 16 km/h, doskonałość- 8.

Dane techniczne "Cirrus 2" (wg [2]):
Rozpiętość- 9,15 m, powierzchnia nośna- 17,9 m², wydłużenie- 5,63, długość lotni po złożeniu- 5,8 m.
Masa lotni- 19 kg, masa pilota- od 80 do 100 kg.
Prędkość minimalna- 16 km/h, doskonałość- 8.