Samolot wyścigowy Type de Course (Farman- typ zawodniczy z 1911 r.) konstrukcji Henry Farmana, został zbudowany w 1911 r. specjalnie na zawody. Stanowił dalszy rozwój poprzednich konstrukcji Farman HF-III / HF-IV.

Samolot był mniejszy od poprzedników. Zrezygnowano z przedniego steru wysokości, który został teraz umieszczony na końcu kadłuba. Na końcach obu belek ogonowych zostały zamontowane pływające stery kierunku. Pilot i pasażer zostali umieszczeni przed dolnym płatem. We wcześniejszych modelach miejsce pilota znajdowało się na krawędzi skrzydła lub tuż przy nim, natomiast pasażer siedział za nim w połowie dolnego płata. W samolocie Type de Course z 1911 r. lotnicy zaimowali miejsca na małych siedziskach, które były zamontowane pomiędzy dwoma drewnianymi belkami. Na te siedziska, zupełnie odkryte i pozbawione pasów bezpieczeństwa, na pewno wsiadały tylko odważne osoby.

Samolot był wyposażony w silnik rotacyjny Gnôme o mocy 37 kW (50 KM), zamontowany na krawędzi spływu dolnego płata i napędzający śmigło pchające.

W Polsce.

W 1911 r. w wytwórni H. Farmana zbudowany został samolot Bronisławski II konstrukcji dr inż. B. Bronisławskiego, który był odmianą samolotu Farman Henry Type de Course 1911. W samolocie tym zastosowano system sterowania poprzecznego opracowany przez Bronisławskiego.

Dane techniczne Farman Henry Type de Course 1911 (wg [4]):
Rozpiętość- 11 m, długość- 7 m, powierzchnia nośna- 24 m².
Masa użyteczna- 270 kg.