Farman F-70, 1920

Samolot pasażerski. Francja.
Samolot pasażerski Farman F-70 (P-POZE) przedsiębiorstwa ”Aero” Komunikacja Powietrzna S.A.. (Źródło: Jońca A. ”Samoloty linii lotniczych 1919-1930”. Seria ”Barwa w lotnictwie polskim” nr 2. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1986).

Projekt samolotu Farman F-70 opracowany został we francuskiej firmie Société des Avions H.&M. Farman. Prototyp został oblatany w 1920 r. W latach 1921-1925 wyprodukowano ok. 20 samolotów tego typu.

Cztery Farmany F-70 były używane przez linie francuskie Latecoere na trasach Casablanca-Dakar i Biskra-Algier, pięć F-70 używały linie lotnicze Farman na trasie Paryż-Bruksela-Amsterdam. Dwa samoloty F-70 latały również na liniach francuskiego towarzystwa CIDNA, które docierały w tym czasie także do Warszawy.

W Polsce.

Utworzone w 1925 r. poznańskie przedsiębiorstwo ”Aero” Komunikacja Powietrzna S.A. zakupiło 5 samolotów Farman F-70. W latach 1925-1928 były używane na liniach Poznań-Warszawa i Poznań-Łódź-Warszawa. Pierwsze 2 egz. zostały odkupione z przedsiębiorstwa CIDNA w maju 1925 r. Samoloty przyleciały do Poznania 19.05.1925 r., a w dniu 21 maja wykonywały loty propagandowe nad miastem. 23.05.1925 r. nastąpiła inauguracja linii Poznań-Warszawa. W październiku 1925 r. przywieziono w skrzyniach trzy nowe samoloty F-70. Pod względem bezpieczeństwa lotu F-70 przewyższał używane we francuskiej komunikacji lotniczej samoloty Potez IX, czy Blériot-Spad 33 oraz Blériot-Spad 46 i Blériot-Spad 56.

Samolot F-70 miał wyjątkowo dobre własności pilotażowe. Wadą tych samolotów były zawodne i delikatne silniki, co było przyczyną ponad 200 przymusowych lądowań. Praktycznie latał jeden lub dwa samoloty, a pozostałe były w remoncie. Samoloty były używane do końca 1928 r. (jeden został skasowany w październiku 1928 r. po wypadku). W chwili przejmowania mienia ”Aero” przez PLL ”Lot” samoloty były już bardzo zużyte, zostały skasowane i ”Lot” ich nie używał. Na ich miejsce ”Aero” zamówiło w Holandii samoloty Fokker F-VII/1M, które nadeszły w jesieni 1928 r.

Konstrukcja:
Dwupłat o konstrukcji drewnianej. Załoga- 1 osoba, pasażerów- 4.
Płaty drewniane, dwudźwigarowe, kryte płótnem, wsparte między sobą słupkami i wykrzyżowane linkami.
Kadłub drewniany, kryty sklejką. Kabina załogi odkryta, pasażerów zakryta.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik- Renault 12Fe o mocy nominalnej 220 kW (300 KM) i o mocy startowej 235 kW (320 KM).

Dane techniczne F-70 (wg [2]):
Rozpiętość- 14,9 m, długość- 10,1 m, wysokość- 3,45 m, powierzchnia nośna- 53,5 m2.
Masa własna- 1330 kg, masa użyteczna- 720 kg, masa całkowita- 2050 kg.
Prędkość max- 180 km/h, prędkość przelotowa- 150 km/h, prędkość minimalna- 70 km/h, wznoszenie- 3,8 m/s, pułap- 4900 m, zasięg- 400 km.

Źródło:

[1] Jońca A. ”Samoloty linii lotniczych 1919-1930”. Seria ”Barwa w lotnictwie polskim” numer 2. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1986.
[2] Mikulski M., Glass A. ”Polski transport lotniczy 1918-1978”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1980.
blog comments powered by Disqus