W drugiej połowie lat 1990-tych XX w. francusko-niemieckie konsorcjum Eurocopter oraz japońskie Kawasaki Heavy Industries rozpoczęły prace nad nową wersją śmigłowca MBB-Kawasaki BK-117, oznaczoną BK-117C-2. Pierwszy prototyp europejski wystartował do pierwszego lotu 12.06.1999 r. natomiast prototyp japoński 15.03.2000 r. Śmigłowiec zaprezentowano na salonie paryskim w 2001 r. Dla celów marketingowych nadano mu oznaczenie Eurocopter EC-145, jednak dotyczy ono tylko egzemplarzy wyprodukowanych w Europie, a w dokumentach niehandlowych (choćby w instrukcjach obsługi) stosowana jest pierwotna, tradycyjna nazwa. Konstrukcja EC-145 łączy najnowocześniejsze rozwiązania Eurocoptera w tym m.in. zaawansowaną cyfrową awionikę (glass cockpit) ze sprawdzonymi rozwiązaniami stosowanymi w śmigłowcu BK-117. Dzięki nowym łopatom wirnika nośnego oraz zmodernizowanemu systemowi zarządzania jego obrotami i momentem obrotowym VARTOMS śmigłowiec dysponuje znacznie lepszymi osiągami oraz niższym poziomem wibracji i hałasu. Silniki Turboméca ”Arriel 1E2” dysponują one dużym zapasem mocy, nawet w przypadku awarii jednego z nich.

Pierwszy egzemplarz dostarczono na początku lutego 2002 r., jednak większe dostawy trafiły do lotnictwa francuskiej Obrony Cywilnej począwszy od kwietnia 2002 r. Kilka miesięcy później wzięły one udział w zmasowanej akcji ratowniczej podczas powodzi, a w rok później zostały użyte podczas walki z letnimi pożarami lasów. Do 2005 r. dostarczono 72 egz. EC-145 cieszy się wielkim zainteresowaniem służb ratowniczych i policyjnych oraz osób prywatnych (maszyny w wersji VIP) i firm wydobywające gaz i ropę naftową na platformach wiertniczych. Śmigłowce EC-145 zostały dostarczone dla różnych użytkowników w następujących państwach: Australia, Chorwacja, Francja, Gruzja, Meksyk, Niemcy, Norwegia, Szwajcaria, Szwecja, USA. Jeden z seryjnych francuskich EC-145 będących na wyposażeniu Żandarmerii Narodowej wylądował na szczycie Mont Blanc.

W czerwcu 2006 r. EADS North America ogłosił, ze US Army wybrała śmigłowiec Eurocopter UH-145 (wersja EC-145) jako przyszły typ wprowadzony do uzbrojenia w ramach programu LUH (lekki śmigłowiec wielozadaniowy). W nomenklaturze amerykańskich sił zbrojnych śmigłowiec UH-145 otrzymał oznaczenie UH-72 ”Lakota”. Śmigłowce mają za zadanie operować w środowisku braku zagrożenia ze strony środków przeciwlotniczych przeciwnika- mają one służyć głównie do lotów nad kontynentalną częścią USA oraz baz tego państwa na Oceanie Spokojnym i w Ameryce Północnej i Europie. Wstępnie planowano zakup 190 śmigłowców UH-145, natomiast pełne zapotrzebowanie US Army oraz Gwardii Narodowej oceniano na 332-352 (wg [7]- 345) egz. Zespół, który oferował UH-145, składa się z czterech firm: oddział American Eurocopter, który będzie prowadził produkcję śmigłowców na terenie Stanów Zjednoczonych (oddział produkcji będzie się mieścił w Columbus, w stanie Mississippi); Sikorsky Aircraft, odpowiedzialny za wsparcie logistyczne; WestWind Technologies, odpowiedzialny za zintegrowanie systemów pokładowych oraz CAE, dostawca symulatorów śmigłowca. Pierwsze egzemplarze UH-145 zostały wyprodukowane w zakładach Eurocoptera w Niemczech, a następnie niemiecki zakład będzie dostarczał do USA zestawy do montażu. Do 2010 r. niewielka ilość UH 72A została sprzedana innym użytkownikom- 5 egz. zakupiły Siły Morskie USA (do zadań szkoleniowych) oraz 1 śmigłowiec Malta (do wsparcia systemu ratownictwa medycznego).

W Polsce.

W 2002 r. firma PZL-Świdnik zawarła umowę z firmą Eurocopter na wyłączną produkcję owiewek silnikowych do śmigłowców Eurocopter EC-145.

W dniu 6.06.2005 r. na lotnisku Warszawa-Babice odbyła się prezentacja dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego śmigłowca Eurocopter EC-145. Dwóch pilotów z LPR dokonało oblotu śmigłowca EC-145 zapoznając się z szerokimi możliwościami tej maszyny. Prezentacja związana była z planowanym przetargiem na na zakup 23 nowych śmigłowców dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, w miejsce śmigłowców PZL Mi-2.

W 2007 r. miał być dostarczony do Polski nowy śmigłowiec Eurocopter EC-145. Miała być to pierwsza maszyna tego typu w naszym kraju. W dniu 1.01.2016 r. w polskim rejestrze statków powietrznych znajdował się 1 śmigłowiec  EC-145.

Konstrukcja:
Średni śmigłowiec w układzie klasycznym. Liczba miejsc, łącznie z pilotem- 12. W wersji ratowniczej może pomieścić dwóch pacjentów na noszach, dwóch lekarzy, sanitariusza oraz wyposażenie medyczne.
Kabina zakryta.
Podwozie płozowe, może być wyposażone w narty do lądowania w głębokim śniegu lub zbiorniki wypornościowe do awaryjnego lądowania na wodzie.

Wyposażenie: może być wyposażony w reflektory poszukiwawcze, wieżyczki FLIR oraz hak do zewnętrznego podwieszania ładunków o masie do 1500 kg, opcjonalnie kabina śmigłowca może być dostosowana do pracy w goglach noktowizyjnych NVG.

Napęd- 2 silniki turbinowe:
- UH-145- Turboméca ”Arriel 1E2” o mocy 544 kW (740 KM) każdy, wg [5]- o mocy startowej 550 kW (748 KM) i mocy trwałej max- 516 kW (702 KM) każdy.

Dane techniczne EC-145 (wg [5]):
Długość kadłuba- 10,19 m, długość z obracającymi się wirnikami- 13,03 m, średnica wirnika nośnego- 11,0 m, wysokość z obracającymi się wirnikami- 3,96 m.
Masa własna- 1800 kg, masa użyteczna standardowa- 1700 kg, masa startowa max- 3585 kg.
Prędkość przelotowa- 243 km/h, pułap zawisu z wpływem ziemi- 2925 m, pułap zawisu bez wpływu ziemi- 5485 m, zasięg max- 680 km.