DKD-IV / DKD-V, 1928
SP-ABL był znany z powodu trzykrotnego przelotu pil. J. Sołtykowskiego pod mostem Dębnickim w Krakowie 28.01.1930 r. Samolot SP-ABA był w 1929 r. wystawiony na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. W maju 1930 r. K. Piotrowski wykonał na DKD-IV lot do Ołomuńca i Brna. Samoloty służyły do lotów treningowych oraz propagandowych (np. w czasie zawodów narciarskich w Zakopanem). Ponadto brały udział w Locie Południowo-Zachodniej Polski w 1929 r. (Działowski na SP-ABY zdobył 3. nagrodę) i w Podhalańskim Zlocie Awionetek w Nowym Targu 3.08.1930 r. W III Krajowym Konkursie Awionetek w 1930 r. DKD-IV bis zajął 11. miejsce. DKD-IV nr 2 SP-ABL został w 1934 r. wyremontowany i przerobiony na jednomiejscowy, a kadłub pokryto płótnem bezpośrednio na kratownicy, w wyniku czego boki jego stały się płaskie. Samolot po remoncie był używany przez Aeroklub Krakowski od maja 1934 r. do lipca 1935 r.
Konstrukcja.
Dwumiejscowy (lub jednomiejscowy) górnopłat (parasol) o konstrukcji mieszanej.
Płat trapezowy, dwudzielny, dwudźwigarowy, drewniany, kryty płótnem z wyjątkiem noska krytego sklejką. Zamocowany na kadłubie na czterech rurach stalowych i podparty dwiema parami zastrzałów z rur stalowych, wykrzyżowanych drutami. Napęd lotek popychaczami, idącymi skośnie od boków kadłuba do płata i linkami w płacie.
Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych, wykrzyżowanych drutami, kryty płótnem naciągniętym na listwach drewnianych. Zbiornik na 60 kg paliwa w górnej części przodu kadłuba. Przód i góra kadłuba pod płatem pokryte blachą. Kabiny odkryte, osłonięte wiatrochronami. Sterownice w obu kabinach.
Usterzenie o płaskim profilu, spawane z rur stalowych, kryte płótnem. Stateczniki usztywnione drutem względem siebie i kadłuba. Napęd sterów- linkami.
Podwozie stałe, dwukołowe, osiowe, z oprofilowaną osią, spawane z rur stalowych, amortyzowane liną gumową. Koła szprychowe. Płoza ogonowa amortyzowana.
Silnik:
- DKD-IV- chłodzony powietrzem, 6- cylindrowy, gwiazdowy Anzani o mocy 33 kW (45 KM),
- DKD-IV bis- chłodzony powietrzem, gwiazdowy 5- cylindrowy Siemens-Halske Sh-4 o mocy 40,4 kW (55 KM).
Śmigło dwułopatowe, drewniane stałe.
Dane techniczne DKD-IV (wg [1]):
Rozpiętość- 9,0 m, długość- 5,5 m, wysokość- 2,28 m, powierzchnia nośna- 13,5 m2.
Masa własna- 264-318 kg, masa użyteczna- 230 kg, masa całkowita- 548 kg.
Prędkość max- 135 km/h, prędkość przelotowa- 126 km/h, prędkość min.- 75 km/h, wznoszenie- 1,5 m/s, pułap- 2270 m, zasięg- km.
Dane techniczne DKD-IV bis (wg [2]):
Rozpiętość- 9,0 m, długość- 5,6 m, wysokość- 2,2 m, powierzchnia nośna- 13,5 m2.
Masa własna- 344-374 kg, masa użyteczna- 242-294 kg, masa całkowita- 616-637 kg.
Prędkość max- 140 km/h, prędkość przelotowa- 126 km/h, prędkość min.- 80 km/h, wznoszenie- 1,4 m/s, pułap- 2236 m, zasięg- km.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.