W środkowym okresie II wojny światowej opracowano specjalistyczną wersję dwumiejscowego szybowca DFS ”Kranich II” oznaczoną ”Kranich II/L”. W przebudowanym, bogato oszklonym przedzie kadłuba umieszczono kabinę ucznia pilota usytuowanego w pozycji leżąco-klęczącej. Przeznaczeniem było szkolenie pilotów dla bojowych szybowców myśliwskich Bv-40, a w dalszej kolejności pilotów dla samolotów odrzutowych, w których pilot znajdował się w pozycji leżącej z głową skierowaną do przodu. Powstało kilkanaście projektów, przy czym najbardziej zaawansowaną konstrukcją był bombowiec nurkujący Henschel Hs-132. Prototyp ”Liege Kranich” oblatano w ośrodku Trebbin. W 1944 r., w wytwórni E. Schneider Flugzeugwerke w Grunowie, zbudowano serię szybowców K-II/L różniących się od prototypu oszkleniem kabiny ucznia pilota, płozą i innymi szczegółami konstrukcji.

W Polsce.

W 1945 r. na szybowisku Grunów przejęto 4 (wg [4]- kilkanaście?) szybowce DFS ”Liege Kranich”. Jeden znalazł się się w szkole szybowcowej w Jeżowie w latach 1945-1946. Kolejne przydzielono do Instytutu Szybownictwa w Białej, do ośrodka we Wrocławiu i szkoły szybowcowej w Ligotce Dolnej- Kamiennej Górze.

Pod koniec lat 1940-tych przebudowano je z pozycji leżącej pilota do układu normalnego, odpowiadającego standardowi szybowca IS-C ”Żuraw”. Prace były prowadzone od 1949 r. w OWS-2 w Jeżowie Sudeckim pod kierunkiem inż. Rudolfa Radwańskiego.

Konstrukcja:

Dane techniczne: