Rozwój szybownictwa w Polsce spowodował również zainteresowanie się pilotów akrobacją szybowcową. Dlatego inż. Wacław Czerwiński zaprojektował szybowiec akrobacyjny CW-7 (w literaturze spotykane jest równie oznaczenie CW. VII). Został w 1934 r. zbudowany przez Warsztaty Szybowcowe ZASPL we Lwowie.

Prototyp został oblatany za samolotem 13.12.1934 r. na lotnisku lwowskim w Skniłowie. Podczas pierwszego lotu została na szybowcu wykonana akrobacja. Próby szybowca wykazały jego prawidłowe własności pilotażowe. W 1935 r. zbudowano małą serię szybowców tego typu (ok. 10 egz.).

CW-7 był przeznaczony do szkolenia w akrobacji, treningu w akrobacji oraz do lotów wyczynowych w ciężkich warunkach atmosferycznych. W dniach 8-16.06.1935 r. CW-7 był użyty na I Kursie Akrobacji Szybowcowej w Warszawie, był to pierwszy tego rodzaju kurs w Polsce. Stwierdzono wówczas, że szybowiec szczególnie nadaje się do początkowego szkolenia w akrobacji. Prototyp CW-7 był użytkowany przez Aeroklub Lwowski. W Szkole Szybowcowej w Bezmiechowej CW-7 był użytkowany do 1937 r. Pozostałe egzemplarze używane były do akrobacji w poszczególnych aeroklubach do chwili wybuchu wojny we wrześniu 1939 r., prawdopodobnie wówczas uległy zniszczeniu.

Konstrukcją konkurencyjną dla CW-7 był szybowiec Kocjan "Sokół".

Konstrukcja.
Jednomiejscowy zastrzałowy górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat w obrysie prostokątno- eliptycznym, dwudzielny, dwudźwigarowy, podparty dwiema parami zastrzałów. Profil IAW-192 o grubości 13%. Pokrycie góry płata sklejką do drugiego dźwigara. Dół płata kryty sklejką do pierwszego dźwigara na całej rozpiętości, a odcinek między kadłubem a zamoco­waniem zastrzałów- do drugiego dźwigara. Płat wyposażony w lotki.
Kadłub konstrukcji półskorupowej kryty sklejką. Przekrój owalny zwężony ku dołowi (jajowaty). Z przodu kadłuba zaczep do startu na holu lub z lin gumowych. Kabina odkryta, z wiatrochronem.
Stateczniki kryte sklejką, stery płótnem. Ster kierunku z rogowym odciążeniem aerodynamicznym.
Podwozie płozowe. Płoza jesionowa amortyzowana dętką, pod tyłem kadłuba stalowa płoza ogonowa.

Wyposażenie- przyrządy pokładowe na tablicy wsuniętej w głąb kadłuba i oświetlonej od góry przez celuloidowe okienka.

Dane techniczne CW-7 (wg [1]):
Rozpiętość- 13,0 m, długość- 6,8 m, wysokość- 1,3 m, powierzchnia nośna- 16,0 m².
Masa własna- 140 kg, masa użyteczna- 85 kg, masa całkowita- 225 kg.
Prędkość dopuszczalna holowania- 141 km/h, prędkość minimalna- 54 (wg [3]- 49) km/h, doskonałość przy prędkości optymalnej 59 km/h- 15,4, opadanie minimalne przy prędkości ekonomicznej 54 km/h- 0,97 m/s.