Mgr inż. Roman Czerwiński urodził się w 26.08.1956 r. w Piasecznie.

Początkowo jako kilkunastolatek zajmował się głównie modelami... okrętów. Zainteresowanie samolotami przyszło dopiero później. Zwrot w tym kierunku spo­wodowały książki o tematyce lotniczej, ale największy wpływ na chłopca miał ojciec, który sam pasjonował się lotnictwem. W pracowni modelarskiej Pałacu Młodzieży w Warszawie, pod kierunkiem Waldemara Salacha, Czerwiński- junior początkowo zajmował się modelami szybowców. Wstąpił również do klubu Śmigiełko, skupiającego historyków- amatorów i modelarzy 1 : 72. Wówczas- jak sam twierdził- doszedł do wniosku, że to właśnie jest jego pasją życiową.

Początkowo- jak wielu chłopców- myślał  o lataniu (ojciec podpisał nawet zgodę na latanie 16-latka). I tu pierwsze rozczarowanie: komisja lekarska uznała, że chłopiec jest zbyt wysoki (górna granica wzrostu pilota- 1,85 m). Było to w ostatniej klasie liceum i trzeba było myśleć czymś alternatywnym. W 1975 r. wybrał Politechnikę Warszawską- Wydział Mechaniczny, Energetyki i Lotnictwa.

Studia okazały się interesujące- najbardziej pasjonowały Romana Czerwińskiego rozważania teoretyczne, dotyczące m. in. drgań samowzbudnych. Wkrótce nastąpił moment obierania specjalności lotniczej. Do wyboru były dwa kierunki: samoloty i śmigłowce. Zawsze pasjonowały go płatowce, ale wobec niedoboru słuchaczy na drugim kierunku odbyło się losowanie- wylosował... śmigłowce. Ta problematyka również bardzo go zainteresowała.

Koniec studiów. Należało wybrać temat pracy dyplomowej. Zdecydo­wał się na pracę pod kierunkiem prof. Zbigniewa Brzoski, którego bardzo cenił, a który- z uwagi na wysokie wymagania stawiane studentom- nie był wśród nich zbyt popularny. Praca dyplomowa doty­czyła analizy wytrzymałościowej ło­pat wirnika nośnego. Miał to być również wstęp do analizy statku po­wietrznego o zmiennej konfiguracji (start jak śmigłowiec, a lot jak samolot)- prof. Brzoska lubował się w układach niekonwencjonal­nych. Po obronie pracy w 1980 r. Ro­man Czerwiński myślał o dokto­racie, jednak profesor radził przynajmniej 3- letnią praktykę w przemyśle. Tra­fił więc do Biura Konstrukcyjne­go Instytutu Lotnictwa, do mgr inż. Włodzimierza Gronczewskiego, kie­rownika Pracowni Konstrukcyjnej  Płatowców. Lata 1980- 1984- jak sam twierdził- były latami auten­tycznej praktyki konstruktorskiej, prowadzonej przy samolocie PZL I-22 "Iryda". W 1984 r. otrzymał propozycję prze­niesienia się do Zakładu Doświadczalnego Państwo­wych Zakładów Lotniczych Warszawa Okęcie, do biu­ra konstrukcyjnego prowadzonego przez mgr inż. Andrzeja Frydrychewicza.

Wówczas rozpoczął się najważ­niejszy etap w życiu zawodowym. W zakładzie podjęto prace nad projektem wstępnym nowego samolotu STOL, który otrzymał nazwę PZL-105 „Flaming”. Koncepcja ta bardzo go po­ciągała. Jak mówił- było to coś pośredniego między samolotem a śmigłowcem. Powstawały pierw­sze kształty aerodynamiczne (rozpo­częto badania tunelowe). Filarami zespołu byli: mgr inż. Stanisław Jarmot i mgr Jacek Kończak. Po­czątkowo płat miał mieć kształt zbliżony do samolotu PZL-110 "Koliber". Okazało się jednak, że zespół inż. Roberta Jóźwiaka z Instytutu Lotnictwa- kie­rownika jednego z tuneli aerodyna­micznych- opracował rewelacyjny profil.

Zespół powiększał się- mgr inż. Ro­man Czerwiński został konstrukto­rem prowadzącym. W 1985 zatwier­dzono ostateczny projekt makiety kabiny. I wreszcie 1988 r. początek realizacji projektu- pierwszy prototyp do prób statycznych, dru­gi prototyp- do prób w locie. W dniu 22.12.1989 r.  Inspek­tor Kontroli Cywilnych Statków Po­wietrznych podpisał zgodę na pier­wsze próby lotu. Jeszcze tego same­go dnia pilot doświadczalny mgr inż. Jerzy Jędrzejewski wykonał 40-minutowy lot. Był to triumf ca­łego zespołu.

W 1989 r. Roman Czerwiński został główny specjalistą ds. rozwoju PZL Warszawa- Okęcie. W następnym roku odszedł z pracy w PZL Warszawa i w latach 1990- 1993 pełnił funkcję dyrektora w Instytucie Lotnictwa. Ukończył wówczas Podyplomowe Studium Zarządzania Przedsiębiorstwem i ukończony egzaminem kurs członków rad nadzorczych w spółkach z udziałem Skarbu Państwa.

W latach 1993- 1996 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, natomiast w 1997 r. wiceprezesem Agencja Rezerw Materiałowych. W latach 1997- 2000 był członkiem zarządu ds. produkcji w Przemysłowym Centrum Optyki.  W latach 2000- 2003pełnił funkcję doradcy i dyrektora biura PHZ- „Bartimpex". Od 2003 r. kierował też Zespołem Elektrowni Ostrołęka, pełnił obowiązki prezesa zarządu Elektrowni Kozienice S.A. (2007- 2008). Od 19.06.2009 r. był wiceprezesem zarządu ds. techniki w RAFAKO S.A. w Raciborzu- największym europejskim producentem kotłów dla energetyki zawodowej i przemysłowej, urządzeń ochrony środowiska oraz dostawcą kompletnych bloków energetycznych.

Roman Czerwiński prowadził również firmę RC Konsulting Roman Czerwiński (doradztwo w zakresie produkcji biomasy na potrzeby energetyki). Był również doradca dyrektora Instytutu Lotnictwa oraz doradcą, a następnie pełnomocnikiem ds. energii odnawialnej w firmie Pol-Mot Holding. Jego hobby to nur­kowanie swobodne i jazda na nartach.

Zmarł nagle w wieku 54 lat w niedzielę 9.05.2010 r. Osierocił żonę i dwie dorosłe córki. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 15.05.2010 r. w jego rodzinnym mieście, Piasecznie.

Konstrukcje:
PZL-105 ”Flaming” (”Wilga-88”), 1989, samolot lub wodnosamolot wielozadaniowy (sportowy, pasażerski, dyspozycyjny).