Czarnecki- Wroński "Ikar", 1925
W sierpniu 1925 r. Kolejowe Koło LOPP zrzeszające pracowników Kolei Państwowych dworca osobowego w Poznaniu, podjęło decyzję zbudowania według własnego projektu szybowca szkolnego i przekazania go jako daru dla ośrodka szkolenia młodzieży. Opracowanie projektu wstępnego i wykonanie rysunków warsztatowych powierzono pracownikom wytwórni WWS ”Samolot” w Poznaniu: Janowi Czarneckiemu i Kazimierzowi Wrońskiemu. W konstrukcji wykorzystano skrzydła od samolotu Hanriot H-28. Budowę zrealizował Kolejowy Klub Szybowcowy ”Szybowia” w stolarni Warsztatów Kolejowych w Poznaniu. Szybowiec nie został ukończony przed rozpoczęciem II Konkursu Szybowcowego, który odbył się w maju- czerwcu 1925 r. i dlatego nie wziął w nich udziału. Stroną finansową całej akcji kierował zarząd Koła LOPP, dysponując funduszami zebranymi wśród członków.
Na wiosnę 1926 r. szybowiec, nazwany legendarnym imieniem "Ikar", wykonał kilka skoków, ciągnięty ręcznie liną. Dalszych prób nie prowadzono z powodu braku liny gumowej. Szybowcowi dorobiono koła, by wykonywał starty za samochodem, lecz nie został dopuszczony do takich lotów. W czasie transportu na lotnisko został poważnie uszkodzony. Nie został już wyremontowany i skasowano go. Natomiast wg [3]- wiosną 1926 r. szybowiec przetransportowany został na przyległe łąki obok lotniska Ławica i według niepotwierdzonych danych oblatany przez jednego z pilotów wojskowych najpierw na holu za samolotem, a następnie samodzielnie.
Konstrukcja.
Jednomiejscowy górnopłat usztywniony linkami o konstrukcji drewnianej.
Płat adaptowany od samolotu Hanriot H-28- prostokątny, dwudzielny, dwudźwigarowy, kryty płótnem, usztywniony linkami.
Kadłub o przekroju prostokątnym, w tylnej części zaokrąglonym u góry, kryty sklejką. Nad kadłubem piramidka. Z przodu kadłuba hak startowy. Kabina otwarta, osłonięta z przodu wiatrochronem.
Podwozie główne dwukołowe, płoza ogonowa- metalowa. Ster wysokości płytowy. Stery kryte płótnem.
Dane techniczne "Ikar" (wg [1]):
Rozpiętość- 10 m, długość- 6 m, wysokość- 1,7 m, powierzchnia nośna- 17 m2.
Masa własna- 60 kg, masa użyteczna- 70 kg, masa całkowita- 130 kg.
Prędkość- ok. 45 (wg [2]- ok. 40) km/h, doskonałość- ok. 10, opadanie minimalne- ok. 1,4 m/s.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
[3] Kaczkowski R. "Szybowiec szkolno- treningowy Ikar". Skrzydlata Polska nr 10/1963.