W pierwszej połowie 1928 r. inż. Zygmunt Bruner, pracujący we francuskiej wytwórni lotniczej Bernard, opracował projekt metalowego górnopłata w trzech wersjach: jednosilnikowej T-200 (oznaczana również jako PZL T-200), dwusilnikowej T-400 (oznaczana również jako PZL T-400) i trójsilnikowej T-600 (oznaczana również jako PZL T-600). W oznaczeniach tych liczba oznaczała łączną moc silników. Projekt ten złożył na ogłoszony w końcu 1927 r. przez Ministerstwo Komunikacji na konkurs na 8÷10-miejscowy samolot pasażerski.

Konkurs został rozstrzygnięty w grudniu 1928 r. Zwycięzcą został projekt PWS-20 natomiast projekt T-200 znalazł się wśród trzech projektów wyróżnionych. Co do pozostałych dwóch wyróżnionych projektów są duże rozbieżności w literaturze np. wg [1] str. 220 były to MN-2 i PZL-4 (?), natomiast na str. 202 wymienione są MN-2, PZL T-400 (nie T-200?) i PZL-Y, natomiast wg [2] na str.19 jako wyróżnione wymienione są projekty: MN-2, T-400 (T-440?) oraz PZL-Y (?, prawdopodobnie pomyłka w druku).

Wytwórnia PZL nawiązała współpracę z inż. Brunerem i podjęła się budowy samolotu T-600 pod oznaczeniem PZL-4.