Bloch MB-174, 1939

W końcu 1936 r. w Société Nationale de Constructions aéronautiques du Sud-Ouest SNCASO (w 1936 r. firma Société des Avions Marcel Bloch została upaństwowiona i weszła w skład SNCASO) rozpoczęto prace konstrukcyjne nad dwu- lub trzymiejscowym samolotem bombowym Bloch MB-170. Konstruktorem samolotu był Henri Deplante. Prototyp MB-170.01 został oblatany 15.02.1938 r.
Byt to wolnonośny dolnopłat ze znacznym wzniosem skrzydła i usterzenia poziomego. Prototyp posiadał pojedyncze usterzenie pionowe, późniejsze egzemplarze otrzymały podwójne stateczniki pionowe ze sterami kierunku. Zespól napędowy składał się z dwóch silników gwiazdowych Gnôme-Rhône 14N-6/7. Prototyp wyposażono w niespotykane rozwiązanie- kopułę w dolnej części kadłuba. W wersji rozpoznawczej mogła być w niej zabudowana kamera fotograficzna lub można ją było wykorzystać jako dodatkowe stanowisko strzeleckie. Kiedy prototyp MB-170.01 został uszkodzony, próby w locie były prowadzone na drugim, znacznie różniącym się od pierwszego prototypie MB-170.02. Zlikwidowano w nim dolną kopułę, silnie przeszklono dolną przednią część kadłuba, a w usterzeniu powiększono powierzchnie stateczników pionowych i sterów kierunku.
Zespół konstruktorów opracował serię wariantów do wykonywania wyspecjalizowanych działań. Otrzymały one oznaczenia MB-171, MB-172, MB-173 (były to projekty cięzkich samolotów myśliwskich) i MB-174. Ta ostatnia konstrukcja zwróciła uwagę francuskiego Ministerstwa Lotnictwa. Zbudowano prototyp MB-174.01, oblatany 5.01.1939 r. Wprowadzono w nim zmiany w rozmieszczeniu załogi, przeszklona owiewka została przesunięta ku tyłowi, silniej przeszklono nosową część kadłuba, a do napędu zastosowano silniki Gnôme-Rhône 14N-20/21 o mocy 757 kW. Próby w locie wykazały, że samolot posiada znakomite osiągi oraz doskonała własności pilotażowe. Jeszcze zanim rozpoczęły się próby w locie, złożono zamówienie na 6 maszyn serii przedprodukcyjnej, natomiast 1.02.1939 r. na dodatkowe 50 maszyn serii produkcyjnej. Samoloty serii przedprodukcyjnej i produkcyjnej wyposażono w silniki Gnôme-Rhône 14N-48/49 o większej mocy.
Pierwsze loty testowe samolotów serii przedprodukcyjnej ujawniły niedostateczne chłodzenie silników, w związku z czym zmniejszono średnicę kołpaków śmigieł w celu polepszenia przepływu powietrza wokół cylindrów. Pierwszy samolot seryjny MB-174 A3 został oblatany 5.11.1939 r. Tuż przed dostawą użytkownikom pierwszych egzemplarzy podjęto decyzję o zmianie uzbrojenia obronnego. Opóźniło to dostawę pierwszego egzemplarza produkcyjnego MB-174 A3 aż do połowy marca 1940 r. Pierwsze samoloty zostały dostarczone do Groupe de Reconnaissance II/33.
Samoloty zostały pierwszy raz użyte operacyjnie 29.03.1940 r. Następnie nowe samoloty otrzymały Groupe I/33, I/52 i II/36. Doświadczenia eksploatacyjne potwierdziły dobre własności samolotów w roli maszyn rozpoznawczych, wystarczająco szybkich i zwrotnych na dużych wysokościach Zachodniej., by wymykać się niemieckim samolotom myśliwskim.
Gdy groźba upadku Francji stawała się coraz bardziej realna, wiele samolotów zostało zniszczonych w swych jednostkach, by uniknąć przejęcia ich przez Niemców. Cześć pozostała w służbie w Tunezji i podlegała rządowi Vichy, wykonując loty aż do okresu inwazji aliantów w Europie Zachodniej.
W Polsce.
W I połowie 1940 r. na samolotach Bloch MB-174 latali również Polacy, piloci Polskich Sił Powietrznych we Francji. Od kwietnia 1940 r. w Dywizjonie Rozpoznawczym GR I/52 odbywał staż mjr obs Alfred Peszke. Wykonywał on loty na samolotach Bloch MB-174. Został kontuzjowany w czasie powrotu lotem koszącym z rozpoznania w strefie przyfrontowej samolotem Bloch MB-174, który zawadził o korony drzew.
Konstrukcja:
Trzymiejscowy dolnopłat wolnonośny o konstrukcji metalowej.
Skrzydła o znacznym wzniosie.
Usterzenie pionowe podwójne. Usterzenie poziome o znacznym wzniosie.
Podwozie klasyczne chowane w locie.
Uzbrojenie- 2 stałe karabiny maszynowe МАС 1934 kal. 7,5 mm strzelające do przodu, 2 karabiny maszynowe МАС 1934 kal. 7,5 mm w górnym stanowisku strzeleckim i 3 karabiny maszynowe МАС 1934 kal. 7,5 mm zamontowane na stanowisku podkadłubowym. Udźwig bomb max- 400 kg.
Napęd- 2 silniki gwiazdowe:
- MB-170.01- Gnôme-Rhône 14N-6/7 o mocy 698,5 kW (950 KM) każdy
- MB-174.01- Gnôme-Rhône 14N-20/21 o mocy 757 kW (1030 KM),
- MB-174 A3- Gnôme-Rhône 14N-48/49 o mocy 809 kW {1100 KM) każdy.
Rozpiętość- 17,9 m, długość-12,25 m, wysokość- 3,55 m, powierzchnia skrzydeł- 38,0 m2.
Masa własna- 5600 kg. Masa startowa max- 7160 kg.
Prędkość max- 530 km/h, prędkość przelotowa- 400 km/h, pułap- 11 000 m, zasięg z ładunkiem bomb o masie 400 kg-1290 km, zasięg max- 1650 km.
Źródło:
[1] Belcarz B. ”Polskie lotnictwo we Francji 1940”. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2002.[2] "Samoloty. Encyklopedia Lotnictwa".
[3] "Авиация во Второй Мировой войне. Самолеты Франции". Seria "Авиационный сборник 10".