Bloch MB-131, 1936
W sierpniu 1933 r. opracowano w STAe założenia konstrukcyjne nowego samolotu MC- Multiplace de Combat- zdolnej zarówno do przeprowadzenia bombardowania, jak i rozpoznania, dysponującej przy tym odpowiednio długim zasięgiem lotu. Spośród 9 projektów złożonych przez różne firmy największe uznanie zdobył Bloch 131 opracowany w wytwórni Avions Marcel Bloch. Pierwszy prototyp MB-131RB4 został oblatany 12.08.1936 r., a drugi 5.05.1987 r. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1937 r., a pierwszy egzemplarz seryjny wypuszczono w maju 1938 r. Razem wyprodukowano ok. 140 egz. w wersjach: bombowej, rozpoznawczej, uniwersalnej oraz szkolnej.
Blochy MB-131RB4 znajdowały się na wyposażeniu eskadr bombowych i rozpoznawczych Armee de l'Air od połowy 1938 r. do końca 1939 r. Później nastąpiła szybka wymiana maszyn na nowocześniejsze Potez 63.11 i Potez 637. Do dnia 10.05.1940 r. w metropolii wycofano z I linii wszystkie samoloty tego typu, przeznaczając je do szkolnictwa i do służby pomocniczej. Ostatnią jednostką posiadającą Blochy 131 do końca działań wojennych był dywizjon I/161 stacjonujący w Płn. Afryce. Pomimo wycofania maszyn tego typu traktowano je jako rezerwowe wyposażenie dywizjonów bojowych.
W Polsce.
W I połowie 1940 r. na samolotach Bloch MB-131 latali również Polacy, piloci Polskich Sił Powietrznych we Francji. Używane były do lotów szkolnych w:
- ośrodku szkoleniowym w Clermont Ferrand,
- Oddziale Wyszkolenia w Powietrzu w Corbas,
- Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Lyon-Bron, w Groupe d'Instruction d'Vol jako samoloty przejściowe na nowoczesne samoloty bombowe.
Pod koniec maja 1940 r. została utworzona polska jednostka bombowa- Groupe de Bombardement de Marche Polonais (GBMP)- Polska Bombowa Jednostka Marszowa, która miała otrzymać 11 samolotów Bloch MB-131 i 5 samolotów Bloch MB-200. W praktyce do dyspozycji jednostki pozostały tylko 3 samoloty Bloch MB-131 (obok trzech Amiot-143). Cztery polskie załogi samolotów Bloch MB-131 miały być użyte do nocnego bombardowania terytorium Włoch. 6.06.1940 r. Polska Bombowa Jednostka Marszowa przestała istnieć.
Konstrukcja:
Dolnopłat o konstrukcji metalowej. Załoga- 4-5 osób.
Kabiny zakryte.
Podwozie klasyczne chowane w locie.
Uzbrojenie- 3 pojedyncze ruchome karabiny maszynowe MAC 1934 kal. 7,5 mm. Udźwig bomb- 1500 kg.
Napęd- 2 silniki gwiazdowe Gnôme Rhône 14N10/11 o mocy 669/699 kW (910/950 KM) każdy,
Dane techniczne MB-131 (wg [4]):
Rozpiętość- 20,3 m, długość- 17,9 m, wysokość- 4,1 m, powierzchnia nośna- 54,0 m2.
Masa własna- 4700 kg, masa całkowita- 7900 kg, masa całkowita max- 8600 kg.
Prędkość max- 348 km/h, prędkość przelotowa- 270 km/h, pułap- 7250 m, zasięg- 1000-1300 km.
Źródło:
[1] Belcarz B. ”Od LeO do Martina”. Lotnictwo nr 3/2004.[2] Belcarz B. ”Mizgojan i Larczycki”. Lotnictwo z szachownicą nr 25.
[3] Belcarz B. ”Polskie lotnictwo we Francji 1940”. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2002.
[4] Morgała A. ”Polskie samoloty wojskowe 1939-1945”. Wydawnictwo MON. Warszawa 1976.