Błażyński (Błażeński) Alojzy Władysław urodził się 30.08.1898 r. w Dąbrówce (okolice Starogardu), syn Franciszka i Bronisławy. Wraz z rodziną przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie ukończył Seminarium Nauczycielskie, następnie przez rok odbywał praktykę w fabryce. W dniu 22.11.1915 r. powołany został do wojska niemieckiego. Po odbyciu szkolenia w Grudziądzu przydzielony został jako mechanik lotniczy do 222 Eskadry Lotniczej stacjonującej na froncie zachodnim. Z 222 eskadry przeniesiony został do 22 Eskadry Myśliwskiej, w której pozostał do stycznia 1917 r. Powrócił do Bydgoszczy i dalej służył jako mechanik na tamtejszym lotnisku. W styczniu 1918 r, skierowany został do Szkoły Budowy Maszyn w Altenburgu. W lipcu tegoż roku dostał przeniesienie do eskadry niszczycielskiej, gdzie był mechanikiem pokładowym. W kwietniu 1919 r. ponownie został wcielony do Eskadry Lotniczej w Bydgoszczy. Dnia 9.06.1919 r. uciekł samolotem z bydgoskiego lotniska i udało mu się dotrzeć na Ławicę.

Niedługo po przedostaniu się na Wielkopolskę wstąpił do Wojska Polskiego (dnia 11.06.1919 r.). Po ukończeniu Szkoły Pilotów w Ławicy, w dniu 25.05.1920 r. przydzielony został do 12 Eskadry Wywiadowczej, w składzie której wyruszył na front. W dniu 11.08.1920 r. otrzymał tytuł oraz odznakę pilota nr 94. Tego samego dnia (będąc stopniu podchorążego), w trakcie lotu zwiadowczego natknął się w okolicy Makowa na tabory bolszewickie, które celnie zbombardował zadając spore straty. Następnego dnia ostrzelał z karabinu maszynowego ciągnące kolumny nieprzyjacielskie. Dnia następnego pomimo silnego ostrzału z ziemi uniemożliwił przeprawę kawalerii bolszewickiej przez rzekę Bug. Jego brawurowe ataki przyniosły nieprzyjacielowi ciężkie straty. W dniu 13 sierpnia został zestrzelony w rejonie Działdowa i dostał się do niewoli. Po upływie tygodnia udało mu się zbiec. Po dotarciu do polskich pozycji przekazał ważne informacje na temat lokalizacji i sił przeciwnika. Awans na stopień podporucznika oraz prawo noszenia odznaki pilota uzyskał w październiku 1920 r.

Po wojnie polsko- bolszewickiej dostał przydział do 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu. W warsztatach tegoż pułku zbudował szybowiec ”Polon”, na którym wziął udział w I Konkursie Ślizgowców w Białce koło Nowego Targu (23.08.- 13.09.1923 r.). Od 1923 r. pełnił funkcję instruktora i wykładowcy w Szkole Mechaników Lotniczych w Bydgoszczy. Od 1928 r. służył we Lwowie w 6 Pułku Lotniczym, gdzie przez dwa lata był dowódcą 61 Eskadry Liniowej. Następnie został przydzielony do Oddziału Służby Lotnictwa. W 1930 r. mianowany dowódcą plutonu podchorążych oraz wykładowcą Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa w Bydgoszczy. W tym też roku otrzymał stopień kapitański. Kpt. Błażeński po 1930 r. był również komendantem Szkoły Podoficerskiej Mechaników (zastępstwo), kierownikiem warsztatów szkolnych, wykładowcą w Szkole Podoficerów Specjalistów Lotnictwa (Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa w Bydgoszczy) oraz Szkole Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy.

W dniu 3.09.1934 r. w Bydgoszczy odebrał sobie życie.

Za wybitne zasługi w okresie wojny polsko- bolszewickiej kpt. pil. Alojzy Błażeński został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari nr 4926, Polową Odznaką Pilota oraz Krzyżem Walecznych.

Konstrukcje:
Błażyński ”Polon”, 1923, szybowiec.