Dwusilnikowy samolot turystyczny i dyspozycyjny Beechcraft Model 95-55 "Baron" został opracowany jako rozwinięcie wcześniejszego typu Beechcraft 95 "Travel Air". Projekt został opracowany w firmie Beech Aircraft Company pod koniec lat 1950- tych. Jego prototyp został oblatany 29.02.1960 r. W porównaniu z samolotem "Travel Air", Model 95-55 "Baron" został gruntownie zmodernizowany. W miejsce silników Lycoming O-360 o mocy 134 kW (180 KM) każdy, zastosowano silniki Continental IO-470-L o mocy 194 kW (260 KM) każdy. Struktura kadłuba i zastosowane rozwiązania były rozwinięciem wcześniejszego znanego sa­molotu A36P "Bonanza" , przekonstruowano usterzenie pionowe (adaptowane z samolotu Beechcraft "Debonair"), kabina została powiększona, aby pomieścić 4-5 osób. Z każdej strony kabiny dodano również trzecie, duże okno. Zdecydowanie wzrosły osiągi samolotu: prędkość max wynosiła 380 km/h, a zasięg 1930 km z rezerwą 45 minut.

Produkcja seryjna rozpoczęła się w listopadzie 1960 r. Samoloty produkowane były w trzech podstawowych wersjach: "Baron 55", "Baron 56" (obie z krótkim kadłubem) i "Baron 58" (z przedłużonym kadłubem). Każda z tych wersji występowała w kilku wariantach. Samolot w chwi­li wprowadzenia na rynek uplaso­wał się na szczycie hierarchii samo­lotów lekkich, ciesząc się, mimo sporej ce­ny i kosztów eksploatacji, dużą po­pularnością dzięki znacznym możliwościom- większą prędkość i za­sięg osiągały w zasadzie znacz­nie kosztowniejsze samoloty turbo­śmigłowe.

Certyfikat FAA samolot otrzymał 9.10.1961 r., po czym rozpoczęły się dostawy pierwszych 190 egz. w wersji  Model 95-55, napędzanych silnikami Continental IO-470-l o mocy 194 kW (260 KM) każdy. W 1962 r. rozpoczęły się dostawy w wariancie A55 "Baron". Był to samolot 4- 5 miejscowy (wg innych źródeł- został przystosowany do zabierania 6 osób). Zmieniono tablicę przyrządów, wnętrze kabiny i zwiększono wysokość podwozia. Max masa startowa wzrosła do 2213 kg. Produkcja wariantu A55 została zakończona w 1963 r. po dostarczeniu 309 egz. Dalsze 19 samolotów zbudowała francuska firma SFERMA (Société Française d'Entretien et de Réparation de Matériel Aéronautique) pod nazwą SFERMA SF-60 "Marquis". Samoloty napędzane były silnikami turbośmigłowymi  Turbomeca "Astazou X" o mocy 390 kW (530 KM) każdy.

W 1964 r. powstał wariant B55 "Baron" z przedłużonym nosem kadłuba, w którym znalazł się powiększony bagażnik i dodatkowa awionika. Max masa startowa wzrosła o 54 kg. Był to samolot 4- 6 miejscowy, który otrzymał nową aranżację wnętrza oraz nowe śmigła. Do zakończenia produkcji w 1982 r. zbudowano 1851 egz. B55. W 1965 r. wszedł do produkcji zmodyfikowany wariant C55 "Baron", napędzany silnikami Continental IO-520-C o mocy 210 kW (285 KM) każdy. Samolot otrzymał przedłużony kadłub, zmodyfikowany statecznik oraz nowe oszklenie i aranżację kabiny. Samolot był produkowany równolegle z wariantem B55. Do 1967 r. zbudowano 451 (wg innych źródeł- 265) egz. W 1968 r. do produkcji wszedł wariant D55 "Baron" (do 1969 r. zbudowano 316 egz.), natomiast w 1970 r. wariant E55 "Baron". Zmiany w konstrukcji D55 i E55 były w większości kosmetyczne. Samoloty E55 były produkowane do 1982 r., zbudowano 434 (lub 433) samoloty.

Na jednym egzemplarzu samolotu E55 "Baron" zamontowane zostały silniki Lycoming TIO-540-E1B4 z doładowaniem, o mocy 279 kW (380 KM) każdy. W ten sposób powstał prototyp EG-1, który wykonał pierwszy lot 25.05.1966 r. Samolot otrzymał certyfikat FAA 19.05.1967 r. i wszedł do produkcji pod nazwą Model 56ТС "Turbo Baron". Zwiększono pojemność zbiorników paliwa do 689 l, max masa startowa wzrosła do 2717 kg. Prędkość wznoszenia wynosiła 616 m/min., prędkość lotu na wysokości 7620 m wynosiła 467 km/h. Zbudowano 82 samoloty, zanim w 1970 r. rozpoczęto produkcję wariantu А56ТС ze zbiornikami paliwa o pojemności 784 l. Do 1971 r. zbudowano 11 samolotów А56ТС.

Samoloty "Baron 55" produkowane były również w wersjach wojskowych dla sił zbrojnych różnych państw. W lutym 1965 r. US Army zamówiła 65 egz. В55В przeznaczonych do szko­lenia w lotach na samolotach dwusilniko­wych. Samoloty otrzymały oznaczenie wojskowe T-42A "Cochise". Pięć z nich w ramach programu pomocy wojskowej przekazano dla Turcji. Lotnictwo wojskowe Hiszpanii zakupiła siedem wycofany z US Army T-42A i 12 cywilnych B55 z przeznaczeniem do szkolenia pilotów na samolotach wielosilnikowych. Samoloty "Baron 55" weszły na uzbrojenie lotnictwa Boliwii, Chile, Haiti, Hondurasu, Japonii, Meksyku, Pakistanu i Wenezueli.

W 1968 r., na bazie samolotu D55"Baron" została opracowana gruntownie przebudowana  wersja "Baron 58". Otrzymała ona przedłużoną o 0,25 m przednią część kabiny, dzięki czemu uzyskano przestronniejsze wnę­trze, wyróżniające się klubową kon­figuracją foteli pasażerskich dla 6 osób. Wersja jest łatwa do odróżnienia- posiada cztery okna z każdej strony kabiny pasażerskiej, a duże podwójne drzwi po prawej stronie. W zależności od wariantu, "Baron 58" napędzany był silnikami Continental IO-520 lub IO-550 o mocy 221 kW (300 KM) każdy. Max masa startowa wynosiła 2449 kg, prędkość lotu na wysokości 2134 m- 370 km/h.

Prototyp został oblatany 23.06.1969 r. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1970 r. W jej toku samolot był sukcesywnie modernizowany. Do początku 2000 r. zbudowany ponad 2700 egz. wersji "Baron 58", jego produkcja została zakończona w 2004 r. Dalszym wariantem rozwojowym stał się Model 58Р "Pressurised Baron" z ciśnieniową kabiną, który został oblatany 16.08.1973 r. Produkcja seryjna została podjęta w 1974 r. Zewnętrznie Model 58Р różnił się samolotu "Baron 58" innym umieszczeniem podwójnych drzwi, które zostały przeniesione na lewą stronę. Do napędu zastosowano silniki z turbodoładowaniem Continental TSIO-520-LB1C o mocy 228 kW (310 KM) każdy. Samolot został wyposażony w automatyczny system ciśnieniowy, który był zdolny do utrzymania w kabinie ciśnienia z poziomu morza do wysokości 2377 m, a ciśnienie odpowiadające wysokości 2438 m- do 5486 m. W 1977 r. do napędu samolotów "Pressurised Baron" zostały zastosowane silniki Continental TSIO-520-WB o mocy 239 kW (325 KM). Prędkość max wzrosła do 483 km/h, a przelotowa- do 446 km/h. Do 1985 r. (wg innych źródeł- 1988 r.) zbudowano 494 samolotów Model 58Р. Wariant Model 58ТС posiadał silniki z turbodoładowaniem, ale nie miał kabiny ciśnieniowej. Wykonała pierwszy lot 31.10.1975 r. produkowana była do 1984 r., zbudowano 151 (wg innych źródeł- 149) egz.

W dniu 12.04.2005 r. firma Raytheon Aircraft Company przedstawiła nową wersję legendarnego samolotu Beechcraft "Baron", która otrzymała oznaczenie Beechcraft G58 "Baron". Jest to samolot dyspozycyjny dla 6 osób, napędzany silnikami wtryskowymi Teledyne Continental IO-550-С o mocy 221 kW (300 KM) każdy. Jest jednym z najszybszych dwusilnikowych maszyn tłokowych, osiągając maksymalna prędkość przelotową rzędu 370 km/h, jego zasięg wynosi ponad 1900 km. Samolot wyposażony został w nową awionikę Garmin 1000 i zintegrowany system kontroli lotu GFC700. Samolot ze szklanym kokpitem został certyfikowany w USA pod koniec 2005 r.

Łącznie wyprodukowano ponad 6000 egz. różnych wersji i warian­tów samolotu "Baron".

W Polsce.

W 2004 r. samolot Beechcraft ”Baron 58” używany był przez przedsiębiorstwo Aviation Travel. W dniu 1.01.2006 r. w polskim rejestrze statków powietrznych znajdował się 1 samolot Beechcraft ”Baron”.

W czasie targów lotniczych EBACE 2008 w Genewie, przedstawiciele Hawker Beechcraft ogłosili, że pierwsza dostawa nowego modelu Beechcraft "Baron G58" do Europy nastąpi w październiku 2008 r. Właścicielem samolotu miał zostać Artur Przygoda z Polski. Samolot został zarejestrowany w dniu 10.07.2009 i otrzymał znaki SP-MAP.

Konstrukcja.
Cztero- do  sześciomiejscowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji metalowej.
Płat o obrysie trapezowym, profil NACA 23016.5 u nasady i NACA 23010.5 przy koń­cówce, wznios 6°, kąt zaklinowania 4°, skrę­cenia geometryczne 4°. Konstrukcja dwu­dzielna, dwudźwigarowa, półskorupowa, całkowicie metalowa. W kesonach skrzy­deł integralne zbiorniki paliwowe. Gon­dole silnikowe o konstrukcji półskorupo­wej, nadbudowane na górnej powierzchni profilu skrzydła. Klapy szczelinowe o konstrukcji metalowej, pokrycia klap żłob­kowane. Klapy zajmują 50 % rozpiętości skrzydła. Symetryczne lotki o konstrukcji analogicznej do kon­strukcji klap sięgają do 80% rozpiętości. Między gondola­mi silnikowymi a kadłubem znajdują się wnęki podwozia głównego. Górne pokry­cie skrzydła i klap w pobliżu kadłuba lo­kalnie wzmocnione (chodniki). Przewidzia­ny jest montaż instalacji przeciwoblodze­niowej na noskach skrzydeł.
Kadłub o przekroju owalnym, konstrukcja całkowicie metalowa, półskorupowa. Przednia, nosowa część kadłuba mieści bagażnik. Możliwe jest zamontowanie w nosku kadłuba radaru meteorologicznego. Część objętości bagaż­nika zajmuje skrzynka podwozia przed­niego. Za ostatnią parą foteli znajduje się ob­szerny bagażnik tylny. Tylna część kadłuba stożkowa. Kabina zakryta, przewietrzana i ogrze­wana, bogato oszklona. Wnętrze kabiny wypo­sażone luksusowo.
Usterzenie w układzie kla­sycznym. Oba usterzenia o obrysie tra­pezowym, usterzenie pionowe skośne. Statecznik pionowy dwudźwigarowy, me­talowy. Ster kierunku zawieszony w trzech punktach, wyważony masowo i od­ciążony aerodynamicznie (rogowo). Pokrycia usterzenia pionowego gładkie. Statecznik poziomy dwudźwigaro­wy, pokrycia między dźwigarami żłobkowane. Ster wysokości wyważony masowo i odciążony aerodynamicznie (rogowo). Każdy segment steru wysokości jest zawieszony w trzech punktach i wyposażony w klapkę wyważającą. Pokrycia segmen­tów steru wysokości z blachy żłobkowa­nej.
Podwozie trójzespołowe, chowane w locie.

Wyposażenie:
- Model 55 / 58 "Baron"- różne zestawy przyrządów, systemy radionawigacyjne wg życzenia odbiorcy,
- G58 "Baron"- kabina wyposażona w zintegrowaną cyfrową awionikę Garmin G1000 z 10- calowymi ekranami PFD i MFD, autopilotem GFC700, radarem pogodowym, systemem ostrzegania przed blisko­ścią przeszkód TAWS i opcjonalnym systemem wykrywania burz (stormscope) plus analogowe przyrządy zapasowe (prędkościomierz, wyso­kościomierz, sztuczny horyzont).
Instalacje: elektryczna, hy­dra uliczna, tlenowa, pneumatyczna podciśnie­niowa (do przyrządów żyroskopowych), przeciwoblodzeniowa ( pneumatyczna na noskach skrzydeł i stateczników, elektryczna na noskach łopat śmigieł).

Napęd- 2 silniki. Typ i moc silników- patrz historia rozwoju konstrukcji.

Dane techniczne B55 "Baron"(wg [3]):
Rozpiętość- 11,53 m, długość- 8,53 m, wysokość- 2,92 m, powierzchnia nośna- 18,5 m².
Masa własna- 1431 kg, masa do kołowania max- 2322 kg, masa startowa max- 2313 kg, masa do lądowania max- 2313 kg.
Prędkość max- 380 km/h, prędkość przelotowa- 362 km/h, prędkość minimalna z klapami i podwoziem- 136 km/h, wznoszenie max- 8,5 m/s, pułap max- 6000 m, zasięg- 1746 km.

Dane techniczne Model 58 "Baron"(wg [3]):
Rozpiętość- 11,53 m, długość- 9,09 m, wysokość- 2,9 m, powierzchnia nośna- 18,5 m².
Masa własna- 1490 kg, masa startowa max- 2449 kg, masa do lądowania max- 2449 kg.
Prędkość max- 390 km/h, prędkość przelotowa- 370 km/h, prędkość minimalna z klapami i podwoziem- 137 km/h, wznoszenie max- 8,6 m/s, pułap max- 5425 m, zasięg- 1950 km.

Dane techniczne G58 "Baron"(wg [5]):
Rozpiętość- 11,53 m, długość- 9,09 m, wysokość- 2,97 m, powierzchnia nośna- 18,51 m².
Masa własna- 1828 (wg [4]- 1760) kg, masa użyteczna- (wg [4]- 700) kg, masa do kołowania max- 2506 kg, masa startowa max- 2495 kg, masa do lądowania max- 2449 kg.
Prędkość dopuszczalna- 413 km/h, prędkość przelotowa max- 374 km/h, prędkość przeciągnięcia- 135 km/h, wznoszenie- 518 m/min., pułap max- 6306 m, zasięg max- 2741 (wg [4]- 2930) km.