Dr inż. Alfred Baron, specjalista budowy samolotów. Urodził się 4.04.1932 r. w Saint-Aybert we Francji. Syn Piotra (powstańca śląskiego) i Marii z domu Raczyk.

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Rudzie, maturę zdał w 1951 r. Studiował w Kazaniu, a następnie w Moskiewskim Instytucie Lotniczym, gdzie w 1957 r. uzyskał tytuł magistra inżyniera budowy samolotów. Pracą dyplomową był opracowany w latach 1956- 1957, pod kierunkiem Artema Iwanowicza Mikojana, projekt myśliwca przechwytującego MAI-AB.

W latach 1957- 1972 pracował w WSK PZL Mielec na stanowiskach: mistrza, konstruktora, kierownika Sekcji Aerodynamicznej, kierownika Działu Konstrukcyjnego, zastępcy kierownika Wydziału Montażowego, kierownika Działu Badań Silników Wysokoprężnych (zorganizował tę placówkę) i zastępcy głównego konstruktora do spraw silników wysokoprężnych.

Brał udział w uruchomieniu produkcji seryjnej samolotu PZL TS-8 "Bies" w Mielcu, opracował procesy technologiczne montażu skrzydła i nadzorował montaż pierwszej partii skrzydeł. W latach 1962- 1963 Zastępca Kierownika Wydziału montażu ostatecznego samolotów wielozadaniowych PZL An-2. Autor i współautor zmian konstrukcyjnych poprawiających technologię jego montażu. Prowadził obliczenia aerodynamiczne i przygotowanie badań w locie samolotu szkolno- treningowego PZL M4 "Tarpan", konstrukcji Stanisława Jachyry. Podczas prac nad projektem samolotu szturmowego PZL Lim-6 wykonał obliczenia aerodynamiczne (kierownik sekcji aerodynamicznej), opracował projekt zabudowy rakiet startowych oraz przygotował programy badań w locie. Współautor koncepcji samolotu naddźwiękowego PZL M7 STN. Był głównym konstruktorem w projekcie dwusilnikowego samolotu rolniczego PZL M12 (wg [4]- samolot nosił oznaczenie M10- prawdopodobnie błędna informacja). W latach 1963-1965 kierownik zespołu konstruktorów z Mielca, Świdnika i Biura Konstrukcyjnego Mila (Kierownik Działu Konstrukcyjnego WSK Mielec) opracowującego dokumentację seryjną śmigłowca PZL Mi-2. Prowadził obliczenia masowe i aerodynamiczne oraz analizy techniczno- ekonomiczne zasadności przyjętego układu samolotu PZL M15 "Belfegor".

W 1968 r. odbył szkolenie w zakresie badań silników wysokoprężnych zorganizowane przez brytyjską firmę Leyland Ltd-Preston. Był organizatorem i kierownikiem Działu Prób Silników Wysokoprężnych i Aparatury Paliwowej w WSK Mielec, który powstał po zakupie licencji na produkcję silników wysokoprężnych Leyland. W 1971 r. jako stypendysta ONZ przebywał we Francuskim Instytucie Nafty w Paryżu (badanie procesów wtrysku w silnikach wysokoprężnych).

W latach 1972- 1979 był dyrektorem Ośrodka Badawczo- Rozwojowego Pojazdów Szynowych w Poznaniu i redaktora naczelnego kwartalnika naukowo- technicznego Pojazdy Szynowe. W 1975 r. obronił pracę doktorską na Politechnice Poznańskiej traktującą o badaniach oporu aerodynamicznego pojazdów szynowych.

W 1979 r. przeniesiony służbowo do Instytutu Lotnictwa na stanowisko Zastępca Dyrektora ds. Rozwoju Konstrukcji i jednocześnie mianowany Głównym Konstruktorem samolotu szkolno-bojowego PZL I-22 "Iryda". Stanowiska te piastował aż do zakończenia wstępnych badań w locie samolotu I-22 w 1987 r. Następnie zainicjował nowatorski program budowy małego czteromiejscowego samolotu dyspozycyjnego wykonanego całkowicie z materiałów kompozytowych w technologii preimpregnatów i został jego głównym konstruktorem. Samolot ten o oznaczeniu I-23 "Manager" uzyskał w 2002 r. od Urzędu Lotnictwa Cywilnego certyfikat zgodności z przepisami FAR 23.

Wyróżniony licznymi nagrodami i odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i najwyższym polskim wyróżnieniem lotniczym Błękitne Skrzydła.

Napisał ok. 70 prac naukowo- badawczych i rozwojowych (w tym projekt badawczy: Opracowanie metod optymalizacji podstawowych parametrów samolotu bojowego przy zadanym zbiorze zadań operacyjnych- grant Komitetu Badań Naukowych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, w latach 1993- 1995), z których około 20 opublikowano. Był członkiem rad naukowych wielu instytutów i ośrodków badawczych oraz ekspertem w dziedzinie techniki lotniczej PAN.  Wyróżniony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP oraz wieloma nagrodami i odznaczeniami MON oraz Błękitnymi Skrzydłami za opracowanie I-23 „Manager” i jego pomyślny oblot. Autor książek: Samolot szkolno-bojowy I-22 „Iryda”: wymagania, realizacja, ocena (2010), ), Samolot osobowy I-23 Manager (2014), Międzyregionalny transport lotniczy; wprowadzenie do problematyki (2015) i Problemy optymalizacji struktury floty samolotów międzyregionalnych (2016).

Inicjator europejskiego projektu badawczego European Personal Air Transportation System (zrealizowany w latach 2007- 2008) i krajowego projektu System transportu małymi samolotami (zrealizowany w latach 2008- 2009). Pełnił w nich funkcję kierownika merytorycznego.

Alfred Baron zmarł 10.12.2017 r. w wieku 85 lat. Uroczystość żałobna odbyła się 13.12.2017 r. na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie. Pogrzeb odbył się 18.12.2017 r. w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Floriana w Poznaniu.

Konstrukcje:
MAI-AB, 1957, projekt samolotu myśliwskiego przechwytującego.
PZL M12, 1961-1963, projekt samolotu wielozadaniowego.
PZL I-22 (M-93) ”Iryda” (”Iskra-2”, ”Iskra-22”), 1985, samolot treningowo-bojowy.
PZL I-23 ”Manager”, 1999, samolot sportowy, turystyczny.