Baron Alfred

Dr inż. Alfred Baron przy samolocie PZL I-23 ”Manager”. (Źródło: Przegląd Lotniczy Aviation Revue nr 6/1999).

Dr inż. Alfred Baron, specjalista budowy samolotów. Urodził się 4.04.1932 r. w Saint-Aybert we Francji.

W 1957 r. ukończył Moskiewski Instytut Lotniczy otrzymując dyplom mgr inż. Pracą dyplomową był opracowany w latach 1956- 1957, pod kierunkiem Artema Iwanowicza Mikojana, projekt myśliwca przechwytującego MAI-AB.

W 1957 r. przystąpił do pracy w  WSK Mielec, gdzie pracował do 1971 r., piastując różne stanowiska kierownicze i realizując prace konstrukcyjno- badawcze. Był kierownikiem sekcji aerodynamicznej. Brał udział w uruchomieniu produkcji seryjnej samolotu PZL TS-8 "Bies" w Mielcu, opracował procesy technologiczne montażu skrzydła i nadzorował montaż pierwszej partii skrzydeł. W latach 1962- 1963 Zastępca Kierownika Wydziału montażu ostatecznego samolotów wielozadaniowych PZL An-2. Autor i współautor zmian konstrukcyjnych poprawiających technologię jego montażu. Prowadził obliczenia aerodynamiczne i przygotowanie badań w locie samolotu szkolno- treningowego PZL M4 "Tarpan", konstrukcji Stanisława Jachyry. Podczas prac nad projektem samolotu szturmowego PZL Lim-6 wykonał obliczenia aerodynamiczne (kierownik sekcji aerodynamicznej), opracował projekt zabudowy rakiet startowych oraz przygotował programy badań w locie. Współautor koncepcji samolotu naddźwiękowego PZL M7 STN. Był głównym konstruktorem w projekcie dwusilnikowego samolotu rolniczego PZL M12. W latach 1963-1965 kierownik zespołu konstruktorów z Mielca, Świdnika i Biura Konstrukcyjnego Mila (Kierownik Działu Konstrukcyjnego WSK Mielec) opracowującego dokumentację seryjną śmigłowca PZL Mi-2. Prowadził obliczenia masowe i aerodynamiczne oraz analizy techniczno- ekonomiczne zasadności przyjętego układu samolotu PZL M15 "Belfegor".

Był organizatorem i kierownikiem Działu Prób Silników Wysokoprężnych i Aparatury Paliwowej w WSK Mielec, który powstał po zakupie licencji na produkcję silników wysokoprężnych Leyland.

W latach 1972- 1979 był dyrektorem Ośrodka Badawczo- Rozwojowego Pojazdów Szynowych w Poznaniu. W tym czasie obronił pracę doktorską na Politechnice Poznańskiej traktującą o badaniach oporu aerodynamicznego pojazdów szynowych.

W 1979 r. przeniesiony służbowo do Instytutu Lotnictwa na stanowisko Zastępca Dyrektora ds. Rozwoju Konstrukcji i jednocześnie mianowany Głównym Konstruktorem samolotu szkolno-bojowego PZL I-22 "Iryda". Stanowiska te piastował aż do zakończenia wstępnych badań w locie samolotu I-22 w 1987 r. Następnie zainicjował nowatorski program budowy małego czteromiejscowego samolotu dyspozycyjnego wykonanego całkowicie z materiałów kompozytowych w technologii preimpregnatów i został jego głównym konstruktorem. Samolot ten o oznaczeniu I-23 "Manager" uzyskał w 2002 r. od Urzędu Lotnictwa Cywilnego certyfikat zgodności z przepisami FAR 23.

Od 2003 r. zajmował się problematyką małych samolotów w transporcie lotniczym. Zainicjował europejski projekt badawczy European Personal Air Transportation System (EPATS)- zrealizowany w latach 2007- 2008 oraz krajowy System Transportu Małymi Samolotami (STMS)- zrealizowany w latach 2008- 2009. Pełnił w nich funkcję kierownika merytorycznego.

W latach 1960- tych szkolił się w Anglii w firmie Leyland Motors, a w latach 1970- 1971 studiował na French Petroleum Institute w Paryżu, jako stypendysta ONZ.

Jest autorem lub współautorem wielu publikacji i prac naukowo -badawczych oraz beneficjentem grantów krajowych i europejskich, w tym grantu Komitetu Badań Naukowych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1993- 1995) zatytułowanego: Optymalizacja podstawowych parametrów samolotu szkolno-bojowego przy zadanym zbiorze zadań operacyjnych. W latach 2010- 2016 opracował 4 książki sumujące jego lotnicze doświadczenie konstruktora samolotów: Samolot szkolno-bojowy I-22 Iryda: wymagania, realizacja, ocena (2010), Samolot osobowy I-23 Manager (2014), Międzyregionalny Transport Lotniczy (2015), Problemy optymalizacji struktury floty samolotów międzyregionalnych (2016).

Wyróżniony licznymi nagrodami i odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i najwyższym polskim wyróżnieniem lotniczym Błękitne Skrzydła.

Alfred Baron zmarł 10.12.2017 r. w wieku 85 lat zm. Uroczystość żałobna odbyła się 13.12.2017 r. na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie. Pogrzeb odbył się 18.12.2017 r. w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Floriana.

Konstrukcje:
MAI-AB, 1957, projekt samolotu myśliwskiego przechwytującego.
PZL M12, 1961-1963, projekt samolotu wielozadaniowego.
PZL I-22 (M-93) ”Iryda” (”Iskra-2”, ”Iskra-22”), 1985, samolot treningowo-bojowy.
PZL I-23 ”Manager”, 1999, samolot sportowy, turystyczny.

Podczas prac nad projektem samolotu szturmowego PZL Lim-6 wykonał obliczenia aerodynamiczne (kierownik sekcji aerodynamicznej), opracował projekt zabudowy rakiet startowych oraz przygotował programy badań w locie.

Źródło:

[1] Makowski T. ”Współczesne konstrukcje lotnicze Polski”. Agencja Lotnicza Altair. Warszawa 1996.
[2] ”Niezrealizowane konstrukcje PZL Mielec”. Polska Technika Lotnicza. Materiały Historyczne nr 4/2004.
[3] "Zmarł dr inż. Alfred Baron". Sieć Badawcza Łukasiewicz.
blog comments powered by Disqus