W 1957 r. został zbudowany pierwszy w PRL sportowy balon wolny ZB-2 ”Syrena” o pojemności 1200 m³. Konstruktorem tego balonu był Zbigniew Burzyński. Uległ on wandalskiemu zniszczeniu po samodzielnie wykonanym, nieprzewidzianym locie samej powłoki, która uciekła w czasie przygotowywania do startu i została pocięta i rozebrana przez nierozumnych znalazców.

Wkrótce po jego zniszczeniu balonu ”Syrena” zbudowano następny balon, w nowej wersji ZB-3 ”Syrena II” (SP-BZA). W dniu 8.06.1959 r. balon po raz pierwszy oderwał się od ziemi.

Balon latał w barwach Aeroklubu Warszawskiego, służąc do szkolenia i treningu pilotów. W 1961 r. "Syrena II" pilotowana przez inż. S. Makaruka zdobyła I miejsce na międzynarodowych zawodach w Groningen w Holandii. Na tym sa­mym balonie zdobyto również sze­reg pierwszych miejsc w Krajowych Zawodach Balonowych i Zawodach o Puchar MTP w Poznaniu.

Balon został wyrejestrowany 24.09.1970 r.

Konstrukcja.
Balon posiada układ klasyczny składający się z trzech zespołów: powłoki, sieci i kosza z osprzętem. Minimalna załoga- 1 osoba.

Powłoka została wyko­nana z ciężkiego podwójnego mate­riału z balonów zaporowych. Kulisty kształt uzyskano dzięki skleje­niu i zeszyciu 400 trapezowych pła­tów tworzących 20 pionowych pa­sów i 20 poziomych pierścieni. Szwy uszczelniono taśmami. Na powłoce znajdują się następujące podzespoły: klapa nawigacyjna, rozrywasz, rękaw i uzdeczka.

Sieć obejmująca powłokę-  brak informacji o jej konstrukcji.

Konstrukcję nośną kosza sta­nowią: stalowa linka szkieletowa, górna rama z rury stalowej i trzy płozy dna. Ściany kosza wyplatane są wikliną i trzciną. Wnętrze obite jest tkaniną brezentową z przyszy­tymi kieszeniami po bokach. Kosz posiada konstrukcję elastyczną, niezwykle wytrzymałą na momenty gnące od balastu na starcie i duże siły od uderzeń przy lądowaniu. Do wyposażenia załogi należą spado­chrony, kamizelki ratunkowe, noże sierpaki, kaski i pasy ochronne.

Podstawowe przyrządy pokła­dowe: wysokościomierz. wariometr, barograf, busola Bessarda i derywomierz.

Do napełniania po­włoki mógł być stosowany gaz świetlny, gaz koksowniczy, gaz zie­mny oraz wodór. Dopuszczalne jest napełnienie w 100 % wodorem.

Dane techniczne ZB-3 (wg [3]):
Pojemność znamionowa- 1200 m³, pojemność rzeczywista- 1200 m³, wysokość całkowita- 20,8 m, średnica powłoki- 13,2 m, powierzchnia powłoki- 545,8 m², obwód równika powłoki- 41,4 m, powierzchnia rozrywacza- 1,9 m², średnica użyteczna klapy- 0,47 m, średnica rękawa- 0,52 m, długość rękawa- 1,5 m.

Masa powłoki- 195,2 kg, masa sieci- 47,5 kg, masa kosza- 46,7 kg, masa własna- 289,4 kg, masa rozporządzalna- 1081,6 kg, max dopuszczalna siła nośna- 1371 kG.

Pułap teoretyczny- 12 400 m, pułap praktyczny- 8400 m, max dopuszczalna prędkość wiatru- 12 m/s.