Zbigniew Badura urodził się 27.07.1920 r. w Libicy pow. Czeski Cieszyn. Od r. 1925 mieszkał w Cieszynie, gdzie ukończył szkołę powszechną i rozpoczął naukę w gimnazjum. W 1939 r. po małej maturze zapisał się do I klasy Liceum Tech­nicznych Zakładów Nauko­wych w Katowicach. W sierp­niu 1939 r. w Szkole Szybow­cowej Goleszów uzyskał kat "A" i "B".

Po rozpoczęciu wojny zna­lazł się we Lwowie, skąd w listopadzie 1939 r. wrócił do Cieszyna. W lipcu 1940 r. uda­ł się do tzw. Generalnej Gu­berni (celem uniknięcia wy­wiezienia na roboty do Nie­miec) i w Rabce pracował w przedsiębiorstwie drogowym jako magazynier i pomocnik mechanika.

Z chwilą wyzwolenia tych terenów rozpoczyna naukę w Liceum dla dorosłych im. J. Sobieskiego w Krakowie, gdzie w lutym 1946 r. zdał maturę. Po długich staraniach został przyjęty na pierwszy rok Wydziału Mechanicznego Politechniki Gliwickiej dopiero 1.05.1946 r. W maju 1947 r. przeniósł się na oddział lotniczy Wy­działów Politechnicznych przy Akademii Górniczo- Hutniczej w Krakowie i tutaj we wrześniu 1951 r. złożył egzamin dyplomowy, uzyskując stopień inżyniera mechanika i magi­stra nauk technicznych w za­kresie lotnictwa.

W latach 1947 i 1950 odbył praktykę warsztatową i kon­strukcyjną w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku. Od maja 1951 r. pracował tam jako starszy konstruktor. Brał udział w opracowa­niach konstrukcyjnych szybowców SZD-8 bis "Jaskółka", SZD-9 bis "Bocian" oraz SZD-13x "Wampir". Z kolei od 1954 r. zajmował stanowisko kierownika Działu Prototypów. W tym czasie wspólnie z inż. Władysławem Okarmusem i inż. Janem Dyrkiem pracuje przy projekcie szybowca treningowego SZD-12 "Mucha 100". W 1955 r. prowadzi jako główny konstruktor prace przy szybowcu szkolno- treningowym SZD-15 "Sroka", zaś w 1959 r.- również jako główny konstruktor- pracu­je przy szybowcu treningowym SZD-16 "Gil". W tym samym rokuopracował projekt szybowca klubowego SZD-28 "Sowa".

W 1960 r. opracował pro­jekt wstępny (aerodynamicz­ny) szybowca treningowo- wyczynowego SZD-25 "Lis", a następnie zagadnienie anali­zy biegunowej prędkości na otwartych hamulcach aerody­namicznych.

W 1956 r. kontynuował szkolenie szybowcowe (III sto­pień). Jednak ze względu na trudności zdrowotne musiał zrezygnować z latania szybowcowego.

Od 1962 r. pracował na sta­nowisku zastępcy kierownika Biura Konstrukcyjnego d/s konstrukcji, a w 1963 r. po reorganizacji przedsiębiorstwa objął stanowisko Główne­go Inżyniera Zakładów Sprzę­tu Lotnictwa Sportowego, za­stępcy dyrektora do spraw technicznych.

Od 1961 r. był członkiem Komisji Szybowcowej Aero­klubu PRL.

Konstrukcje:
SZD-12 ”Mucha 100”, 1953, szybowiec treningowo-wyczynowy.
SZD-15 ”Sroka” (”Pionier”), 1956, szybowiec przejściowo-treningowy.
SZD-16 ”Gil”, 1958, szybowiec treningowy.
SZD-28 "Sowa", 1959, projekt szybowca treningowego.
SZD-25 ”Lis”, 1960, szybowiec treningowy.
SZD-28 "Bocian-2k" (Latające laboratorium), 1960, projekt szybowca doświadczalnego.