W latach 1956-1959 piloci szybowcowi Aeroklubu Warszawskiego (stąd skrót AW), świeżo upieczeni inżynierowie Wydziału Lotniczego Politechniki Warszawskiej i w znacznej liczbie asystenci PW: Andrzej Brzoza, Witold Błażewicz, Bohdan Jancelewicz, Jerzy Jędrzejowski, Sławomir Makaruk, Wiesława Łanecka, Wanda Szemplińska i Jacek Stupnicki, wykonała wstępny projekt jednomiejscowego motoszybowca AW-31. Motoszybowiec otrzymał kształty zbliżone do późniejszego SZD-45 "Ogar". Miał być napędzany zmodyfikowanym silnikiem motocyklowym, który był próbowany w Aeroklubie Warszawskim.

W czasie wykonywania projektu konstrukcyjnego, gdy przystępowano do budowy pierwszych elementów skrzydła w warsztatach Aeroklubu Warszawskiego na Gocławiu- z powodu trudności jakie wystąpiły przy przeróbce silni­ka- zaniechano dalszej pracy nad projektem. Prawdopodobnie innym powodem rezygnacji z budowy motoszybowca była zakaz budowy i pilotażu własnego samolotu w ówczesnej Polsce.

Pod koniec 1958 r. zmodyfikowany projekt otrzymał oznaczenie AW-51 (wg innych źródeł- AW-5L).

Konstrukcja:
Jednomiejscowy średniopłat o konstrukcji mieszanej.
Płat prostokątno-trapezowy miał profil NACA 23012. Konstrukcja skrzydeł drew­niana.
Konstrukcja przodu kadłuba drew­niana. Belka ogonowa ze zwężającej się rury z blachy duralowej. Średnica tej rury u nasady 210 mm. Kabina zakryta.
Konstrukcja usterzenia drew­niana
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe.

Silnik- przerabiany z motocyklowego M o mocy 18- 22 kW (25- 30 KM). Śmigło pchające.

Dane techniczne AW-51 (wg [4]):
Rozpiętość- 13,5 m, długość- 7,12 m, wysokość- 2,2 m, powierzchnia nośna- 15,2 m².
Masa własna- 250 kg, masa użyteczna- 110 kg, masa całkowita- 360 kg.
Prędkość max- 133 (147) km/h, prędkość minimalna- 76 km/h, doskonałość- 18 przy prędkości 76 km/h, opadanie min.- 1,1 m/s, przy prędkości- 68 km/h, wznoszenie- 2,0 (2,5) m/s.
Uwaga: Dane w nawiasach dla mocy silnika 22 kW.