Aviasud Engineering "Mistral", 1985

Samolot sportowy ultralekki. Francja.
Ultralekki samolot sportowy Aviasud Engineering ”Mistral” (SP-SMRZ). (Źródło: Copyright Jarosław Chęciński ”Aerospotter.com”).

Rozpoznanie rynku oraz prace studyjne nad ultralekkim samolotem "Mistral" w firmie Aviasud Engineering we Francji rozpoczęły się w styczniu 1984 r. Opracowanie konstrukcji zakończono we wrześniu 1984 r. Oblotu dokonano w czerwcu 1985 r., w wyniku czego w lutym 1986 r. rozpoczęto produkcje seryjną. Samolot przeznaczony do lotów rekreacyjnych.

Samolot był sprzedawany jako gotowy płatowiec lub w zestawach do samodzielnego montażu w wersjach jedno i dwusilnikowej. Na życzenie nabywcy może on być wyposażony w narty, pływaki lub podwozie amfibijne.

Samolot ten ustanowił kilka rekordów świata w swojej klasie. W maju 1987 r. Nicolas Hulot doleciał samolotem "Mistral" do bieguna północnego. Towarzyszył mu Hubert de Chavign na samolocie "Avid Flyer". Były to pierwsze w historii samoloty ultralekkie, które dokonały takiego wyczynu.

W Polsce.

W 2006 r. był oferowany do sprzedaży samolot ultralekki ”Mistral” na czeskich znakach rejestracyjnych. W 2007 r. użytkowany był samolot ”Mistral” noszący znaki rejestracyjne SP-SMRZ. Właścicielami samolotu AE-206 "Mistral" (OK-KUD 10) byli Marek Gibel i Wiesław Głowacki. Samolot ten rozbił się 29.04.2013 r. na górze Kamieńsk (Łódzkie).

Konstrukcja.
Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji mieszanej.
Skrzydła o obrysie prostokątnym, jednodźwigarowe z duralowym dźwigarem rurowym i drewnianymi żebrami o profilu NACA 23012. Pokryte dakronem. Płat górny mocowany do kadłuba za pomocy piramidki i rurek duralowych i podparły zastrzałami. Cały płat dolny stanowi lotki. Jest on zawieszony na słupkach łączących go z płatam górnym i osiach w kadłubie. Pręty piramidki oraz słupki oprofilowane.
Kadłub wykonany z kompozytu epoksydowo- poliestrowego zbrojonego włóknem szklanym i węglowym. Jego struktura jest półskorupowa, usztywniona wręgami i podłużnicami. Pod kadłubem, na życzenie klienta, może być zamontowany dodatkowy zbiornik paliwa lub w wersji rolniczej zbiornik na środki chemiczne. Kabina z miejscami obok siebie, może być otwarta lub zakryta.
Usterzenie w układzie konwencjonalnym. Statecznik pionowy integralny z kadłubem, a płytowy statecznik poziomy- skons­truowano analogicznie jak skrzydła.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe. Może on być wyposażone w narty, pływaki lub podwozie amfibijne.

Wyposażenie- od kadłu­bem można usytuować dodatkowy zbiornik paliwa lub na ciekłe chemikalia.

Napęd- silnik rzędowy Rotax o mocy 47 kW (64 KM). W wersji dwusilnikowej drugi silnik tego samego typu zamontowany jest nad górnym płatem i napędza śmigło pchające.

Dane techniczne "Mistral", wg [2]):
Rozpiętość- 9,4 m, długość- 5.9 m, wysokość- 2,2 m, powierzchnia nośna- 17,90 m2.
Masa własna- 174 kg, masa użyteczna- 226 kg, masa startowa- 400 kg.
Prędkość dopuszczalna- 178 (wg [4]- 165) km/h, prędkość max- 150 km/h, prędkość przelotowa- (wg [4]- 135) km/h, prędkość ekonomiczna - 100 km/h, prędkość przeciągnięcia z silnikiem- 55 km/h, prędkość przeciągnięcia bez silnika- 60 km/h, wznoszenie max- 240 m/min, pułap- 4000 m, zasięg- 500 km, czas lotu- 8 h.

Galeria

  • Aviasud Engineering ”Mistral”. Plany modelarskie (Źródło: Modelarz nr 3-4/1990).
  • Aviasud Engineering ”Mistral”. Plany modelarskie (Źródło: Skrzydlata Polska nr 22/1990).

Źródło:

[1] ogłoszenie drobne. Przegląd Lotniczy Aviation Revue nr 8/2006.
[2] Galiński C. "Samolot ultralekki Aviasud Engineering Mistral". Modelarz nr 3-4/1990.
[3] Paweł Kotasiński - informacje.
[4] (K) „Ultralekki samolot sportowy Aviasud Mistral”. Skrzydlata Polska nr 22/1990.
blog comments powered by Disqus