Adamiec Evans VP-2 "Volksplane", 1991
Na początku lat 1990-tych Jerzy Adamiec zbudował samolot amatorski Evans VP-2 "Volksplane". Rozpoczął jego budowę w Opolu, w modelarni na 11 piętrze wieżowca. Ponieważ elementy tego samolotu były zbyt duże by zwieść je windą operację sprowadzania ich na ziemię z balkonu przeprowadzała straż pożarna. Samolot został wykonany zgodnie z dokumentacją techniczną i pod nadzorem IKCSP. Budowa została zakończona w 1991 r. W tym samym roku samolot został oblatany. Pierwsze próby w locie wykazały, że samolot nie spełnia pokładanych w nim nadziei. O ile samolot Evans VP-1 był bardzo udaną konstrukcją, znajdującą na zachodzie wielu zwolenników, to VP-2 był po prostu nieudany. Otwarta szeroka kabina, proste kanciaste końcówki szerokiego i grubego płata powodowały, że był to po prostu „latający opór” Przekładało się to na słabe wznoszenie, małą prędkość przelotową i symboliczną doskonałość aerodynamiczną. Samolot jednak wykazywał prawidłowe właściwości pilotażowe, co dawało nadzieję, że nie wszystko stracone.
W uzgodnieniu z IKCSP J. Adamiec przeprojektował płatowiec pod kątem poprawy jego własności aerodynamicznych. Główne zmiany polegały na :
- wykonaniu zakrytej kabiny załogi,
- wykonaniu oprofilowania tylnej, górnej części kadłuba,
- wykonaniu opływowych końcówek skrzydeł i statecznika pionowego,
- znacznym zmniejszeniu wzniosu skrzydeł,
- zmianie lokalizacji zbiornika paliwa,
- radykalnej zmianie podwozia,
- zmianie okapotowania silnika,
- przepłótnieniu płatowca nowoczesnym materiałem Ceconite, co obniżyło masę samolotu.
Samolot po modernizacji został oblatany 02.11.1995 r. i otrzymał znaki SP-PED. Formalnym oblatywaczem był pilot doświadczalny Bolesław Zoń. Samolot w nowej wersji okazał się wyśmienity! Przy stosunkowo słabym napędzie (48 kW) z łatwością nabierał wysokości nawet z dwoma rosłymi mężczyznami. Lot ślizgowy w sam raz. Nie była to już siekiera sprzed modernizacji. Prawidłowy w pilotażu, wymagający jednak większego używania nóg w powietrzu, niż inne samoloty. Doskonały komfort w kabinie, umożliwiający przy prędkości przelotowej swobodną rozmowę bez interkomu. Praktycznie brak wibracji w kabinie, dzięki wyrównoważonemu silnikowi typu boxer i drewnianej konstrukcji płatowca.
Opis konstrukcji po modyfikacji.
Jednosilnikowy, dwumiejscowy zastrzałowy dolnopłat o konstrukcji drewnianej ze stałym podwoziem typu "Piper".
Płat o obrysie prostokątnym. Profil skrzydła NACA 4415 modyfikowany (płaski spód). Końcówki skrzydła własnego kształtu. Skrzydło dwudźwigarowe drewniane, żebra sklejkowe ażurowane, pokrycie do pierwszego dźwigara sklejkowe, dalej płótnem Ceconite. Przestrzenie między dźwigarowe dla żeber 1-2 oraz 5-8 pokryte od spodu sklejką . Usztywnienie poziome skrzydeł za pomocą wykrzyżowań z linki stalowej oraz rozpórek między pierwszym a drugim dźwigarem. Skrzydła mocowane do kadłuba za pomocą prostych okuć blaszanych. Sworznie ze stali 30HGSa o średnicy 8 mm. Przy każdym skrzydle dwa stalowe zastrzały. Lotki wyważone masowo, zawieszone w trzech punktach, szkielet drewniany. Pokrycie skrzydeł i lotek Ceconite.
Kadłub o przekroju prostokątnym, zaokrąglony na grzbiecie opływką wykonaną z lekkiego oprofilowania z listew sosnowych W przedzie kadłuba trzy wręgi, dalej szczątkowa kratownica z listew sosnowych, całość kryta sklejką, opływka płótnem Ceconite. Za trzecią wręgą aluminiowy zbiornik paliwa o pojemności 50 l. Kabina załogi z miejscami obok siebie. Limuzyna kabiny tłoczona osadzona na ramce z rurek Pa 7. Wykorzystano część limuzyny kabiny z samolotu PZL-130 "Orlik". Otwieranie limuzyny do przodu poprzez przesunięcie na prowadnicach. Limuzyna posiada możliwość zrzutu awaryjnego.Za kabiną kozioł przeciwkapotażowy.
Usterzenie poziome płytowe o obrysie prostokątnym wyważone masowo, szkielet drewniany, nosek kryty sklejką a w dalszej części Ceconite . Statecznik wyposażony jest w klapkę stabilizującą, po modyfikacji pełniącą również funkcję trymera steru wysokości. Usterzenie poziome przymocowane jest zawiasowo do kadłuba za pomocą dwóch sworzni fi 10 mm. Usterzenie pionowe płytowe trapezowe konstrukcji drewnianej, posiada dźwigar z rury duralowej stanowiącej jednocześnie jego oś obrotu.. Drążek sterowy pojedynczy umieszczony centralnie, pedały zdwojone. Hamulec na koła podwozia głównego przy drążku sterowniczym. Wszystkie układy sterowania napędzane linkami. Trymer steru wysokości napędzany popychaczem.
Podwozie po modyfikacji trójkołowe z kołem przednim, sterowanym. Podwozie główne typu "Piper"spawane z rur stalowych posiada amortyzację za pomocą sprężyn śrubowych. Koło przednie amortyzowane sznurem gumowym .
Wyposażenie- metalowa tablica przyrządów przymocowana elastycznie do drugiej wręgi. Przyrządy pokładowe i wyposażenie kabiny: prędkościomierz, wysokościomierz, wariometr, zakrętomierz (kulka), obrotomierz, busola, wskaźnik temperatury głowic silnika, wskaźnik temperatury oleju, wskaźnik ciśnienia oleju, wyłącznik zapłonu, kran paliwa, wskaźnik poziomu paliwa, chyłomierz podłużny.
Silnik- Volskwagen VW-2000M o mocy 48 kW (65 KM) przy 3000 obr/min.
Opis silnika VW 2000 cm3 (podstawowe zmiany):
- osadzenie w miejscu koła pasowego, piasty śmigła (stożek na wale z klinikiem stabilizującym),
- zamontowanie w miejscu aparatu zapłonowego iskrownika lotniczego typu Scintilla Vertex ze zrywką. Przewody WN ekranowane,
- wykonanie kolektora dolotowego. W części centralnej kolektor jest dwu płaszczowy. Odcinek ten pełni funkcję chłodnicy oleju i jednocześnie podgrzewu mieszanki paliwowej,
- zamontowanie pojedynczego poziomego gaźnika typu IKOV,
- zablokowanie mechaniczne, hydraulicznych kasowników luzów zaworowych,
- wykonanie układu wydechowego ze stali nierdzewnej (4 rury wydechowe),
- zamontowanie termopar pomiarowych temperatury głowic tylnych cylindrów,
- zamontowanie manometru ciśnienia oleju,
- zamontowanie czujnika temperatury oleju,
- zamontowanie linki obrotomierza,
- wykonanie prowadnic powietrza chłodzącego,
- wykonanie spawanego łoża silnika z rur stalowych 25 HM.
Sterowanie silnikiem za pomocą linki w pancerzu i cięgna.
Śmigło stałe drewniane 155 x 65cm.
Dane techniczne Adamiec Evans VP-2 (wg [3]):
Rozpiętość- 9,0 m, długość- 5,87 m, powierzchnia nośna- 13,5 m2.
Masa własna- 344 kg.
Prędkość dopuszczalna- 160 km/h, prędkość przelotowa-: 90-110 km/h, prędkość przeciągnięcia- 65 km/h, wznoszenia- 2,5 m/s (1 osoba) oraz 1,8 m/s (2 osoby).
Galeria
Źródło:
[1] ”Polskie konstrukcje amatorskie”
[2] "Kronika pomysłów i inicjatyw". PSP nr 1 w Dobrzeniu Wielkim.
[3] Jerzy Adamiec - informacje.
[4] Waszczuk J. "Oleśnica odrodzona". "SPOTTER.PL".