Wierzbowski "Vega SST" / "Vega SST-B", 1979
Konstruktorem lotni ”Vega SST” był Paweł Wierzbowski. Była to jego przedostatnia lotnia skonstruowana w Polsce. Jej budowa została ukończona 5.04.1979 r. Oblatana 10.04.1979 r. w Zieleńcu lotem trwającym 1 h 17' z przewyższeniem 200 m.
Była to ulubiona lotnia Pawła Wierzbowskiego. Początkowo lotnia posiadała pokrycie z białego dakronu, który został kupiony w "okolicznościach jak z kryminalnego filmu". Później konstruktor pomalował ją poprzez wcieranie farby za pomocą gąbki i szmatek. I tak centymetr po centymetrze, aż uzyskał zaplanowany efekt. Dodatkowo w pokryciu lotni, w okolicach kila, zostały wstawione okna z folii. Lotnia wyglądała wspaniale. Wszyscy myśleli, że to oryginalna lotnia sprowadzona z Zachodu. Nawet w Austrii podczas zawodów wzbudzała zainteresowanie. Także z powodu osiągów, bo nie ustępowała innym, najnowszym fabrycznym lotniom.
P. Wierzbowski wylatał na niej 58 h w 240 lotach. Sukcesy: zawody na Ślęży (29.04.1979 r.)- 3 miejsce, Lotniowe Mistrzostwa Grunau Austria (16-24.06.1979 r.)- 14 miejsce (na 100 startujących pilotów). Najdłuższy lot na tej lotni- 6 h 13 min., został wykonany na Kopie w Bańskiej Bystrzycy 11.05.1980 r. Natomiast po starcie ze Śnieżki przeleciała (23.05.1980 r.) ponad 10 km.
W 1980 r. lotnia została użyta jako skrzydło w motolotni "MotoVega SST", zbudowanej przez Pawła Wierzbowskiego.
W dniu 22.03.1981. P. Wierzbowski oblatał wersję "Vega SST-B". W drugim locie na południowym stoku w Jeżowie wszedł na falę uzyskując ponad 400 m przewyższenia. Jak wspomina: "to było niezaplanowane, niezbyt przyjemne przeżycie, ponieważ przednie i tylne linki do sterownicy były nie zakute i trzymały się tylko zakręcone miedzianym drucikiem… ". Na tej wersji oblatał również wschodnią rampę na Skrzycznym (18.06.1981 r.)
Na lotni ”Vega SST” latali uczestnicy obozu lotniarskiego Aeroklubu Jeleniogórskiego, który został zorganizowany w Jeżowie Sudeckim w sierpniu 1988 r. Szkolenie Aeroklubowe prowadził wówczas Tomasz Cygal.
Konstrukcja:
Szkielet lotni zbudowany z rur duraluminiowych, usztywniony układem dolnych i górnych cięgieł. Krawędzie natarcia usztywnione za pomocą salingów.
Pokrycie jednostronne wykonane z dakronu, zamocowane do kila za pomocą kieszeni kilowej.
Uprząż przystosowana do lotów w pozycji siedzącej, później zastosowano uprząż do lotów w pozycji leżącej.
Galeria
Źródło:
[1] ”Lotniarstwo w Polsce”
[2] Informacje uzyskane od Artura Cabana.
[3] lotnie * VEGA * | PAWEL WIERZBOWSKI – moja pasja – lotnie!.