Wierzbowski Paweł
W latach 1970-tych Paweł Wierzbowski z Wrocławia zajmował się budową lotni własnej konstrukcji. Ok. 1976 r. zbudował (?) lotnię wzorowaną na amerykańskiej konstrukcji Seagull III. Następnie skonstruował i zbudował szereg lotni o wspólnej nazwie ”Vega”. Numery odpowiadają kątowi rozwarcia krawędzi natarcia np.: 106°. Powstały, m.in. lotnie: ”Vega 140"- (1 miejsce w zawodach Sokolec-77, 2 miejsce w zawodach Zegrze-77);”Vega 115"- (1 miejsce na zawodach NOSAL-78 w kl. D), ”Vega 106", ”Vega 120 STAR" i ”Vega 112". Były to przez szereg lat najpopularniejsze z krajowych lotni. Zbudowano je łącznie w kilkudziesięciu egzemplarzach w Polsce i Czechosłowacji. Oprócz walorów pilotażowych i niezłych osiągów odznaczały się bardzo prostą i technologicznie łatwą budową, a także starannie i przystępnie opracowaną dokumentacją.
W styczniu 1977 r. przeleciał na lotni ”Sęp” konstrukcji Tadeusza Dobrocińskiego, po starcie z góry Śnieżka, odległość 9 km w czasie 9 minut. Natomiast w dniu 6.04.1977 r. pokonał historyczną granicę długotrwałości lotu utrzymując się nad Żarem 1 godzinę i 3 minuty.W 1979 r. otrzymał patent na nr P.204012 na rozwiązanie konstrukcji lotni miękkopłatowej o małej prędkości opadania, łatwej do składania i transportu, mogącej służyć do lotów szkoleniowych, rekreacyjnych i wyczynowych. W następnych latach podjął się budowy również motolotni.
W latach 1980-tych Paweł Wierzbowski założył w Austrii firmę Vega Drachenbau, która zajmowała się budową lotni. Stała się ona jednym ze znaczących producentów lotni europejskich, a jego Vegi długo utrzymywały się na czołowych pozycjach w zawodach i mistrzostwach.
Konstrukcje:
Wierzbowski ”Seagull III" (PW-01) , 1976, lotnia.
Wierzbowski ”Vega 106" (PW-02), 1977, lotnia.
Wierzbowski "Vega 114 ST" (PW-05) / "Vega 115 ST", 1978, lotnia.
Wierzbowski ”Vega 116”, koniec lat 1970-tych (?), lotnia.
Wierzbowski "Vega 140", 1977, lotnia wyczynowa.
Wierzbowski ”Vega 120 Star”, 1979, lotnia.
Wierzbowski ”Vega SST” / ”Vega SST-B”, 1979, lotnia wyczynowa.
Wierzbowski- lotnia miękkopłatowa o małej prędkości opadania, 1979, projekt lotni szkolnej, rekreacyjno- wyczynowej.
Wierzbowski "MotoVega SST", 1980, motolotnia.
Vega Drachenbau "Vega 16" / "Vega 84" / "Vega Duo", ok. 1982, lotnia, skrzydło motolotni.
Vega Drachenbau "MotoVega 16", 1983, motolotnia.
Vega Drachenbau "Vega Alfa", ok. 1988, lotnia.
Vega Drachenbau "Vega MX" / MX I / MX II / MX III, 1988, lotnia wyczynowa.
Wierzbowski "2-place Kasperwing", 1995, ultralekki samolot sportowy / motolotnia.
Wierzbowski "Vega MX-TR", 1999, skrzydło motolotni
Galeria
Źródło:
[1] Ginter B. ”Lotnictwo amatorskie na Dolnym Śląsku”. ”Lotnictwo stulecie przemiany”. Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2003.[2] Stafiej W. ”Lotniarstwo”. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 1978.
[3] ”Lotniarstwo w Polsce”
[4] Kibiński J. ”Lotniarstwo dla każdego”. Biblioteczka Skrzydlatej Polski. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 1989.
[5] lotnie * VEGA * | PAWEL WIERZBOWSKI – moja pasja – lotnie!.
[6] Wierzbowski P. "Lotnia uniwersalna VEGA 106". Skrzydlata Polska nr 22/1978.
[7] Paweł Wierzbowski - informacje.
[8] Henryk Doruch - informacje.
[9] "Polskie patenty lotnicze". Technika Lotnicza i Astronautyczna nr 4/1981.