Konstruktorem i budowniczym lotni ”Mona II” (nazywana był również jako "Lotnia II") był Witold Sobieszczański z Politechniki Warszawskiej. Był to dalszy rozwój lotni ”Mona I”. Wprowadzono niewielkie zmiany w konstrukcji lotni (inny gatunek rur szkieletu, brak masztu, odmiennie poprowadzone odciągi linkowe). Lotnia została zbudowana prawdopodobnie w 1973 lub 1974 r.

W 1974 r. wykorzystywana była do prób startu na holu w terenie płaskim. Lotnia była ciągnięta przez 3 lub 4 osoby na holu o długości 50-200 m. Pilot po wykonaniu dwóch kroków znajdował się w powietrzu i rozpoczynał lot wznoszący. W czasie wznoszenia płat pracował na dużych katach natarcia. Rozwidlony hol był zamocowany w miejscach połączeń krawędzi natarcia z dźwigarem. Po kilkunastu sekundach lotnia osiągała wysokość ok. 30 m. Prędkość wznoszenia wynosiła ok. 2 m/s. Następnie zmniejszając kat natarcia pilot rozpoczynał lot ślizgowy, który trwał ok. 10 s. Były to krótkie skoki, które jednak pozwalały zdobyć minimum niezbędnego doświadczenia. Holowanie pozwalało na wykonywanie kilku- kilkunastu lotów treningowych w ciągu godziny.

Witold Sobieszczański, opierając się na doświadczeniach zdobytych podczas prób z lotami holowanymi wykazał, że możliwa jest budowa wersji silnikowej. Według jego obliczeń, moc silnika potrzebna do startu motolotni o masie całkowitej ok. 80 kg i sprawności śmigła 30 % wynosiła zaledwie 14 KM.

Konstrukcja:
Płat lotni wykonany z rur duralowych 32 x 1,5 PA 9 plus laminat. Dźwigar, sterownica i zastrzały wykonane z rur duralowych 32 x 1 PA 7 plus laminat. Jeden ściągacz. Dolny zespół cięgieł linkowych składa się tylko z linek łączących sterownicę i tył kila. Odciągi wykonane z linki stalowej 1 x 19; 2,5 mm. Brak wieżyczki i jakichkolwiek odciągów nad płatem. Sterownica usztywniona rurkami mocowanymi do węzłów bocznych. Skrzydło posiadało kąt natarcia 50^o.

Pokrycie jednostronne wykonane z ortalionu.

Dane techniczne ”Mona II” (wg [1]):
Rozpiętość- 6,43 m, długość kila- 5,0 m , powierzchnia nośna- 16,0 m².
Masa własna- 12 kg, masa płata- (wg [2]- 8,5) kg.
Prędkość max- 36-42 km/h, doskonałość- 3-5 przy prędkości 39 km/h, prędkość przeciągnięcia- 30 km/h.