Sobieszczański "Mona I", ok. 1973-1974
("Lotnia I")

Lotnia. Polska.
Start lotni ”Mona I”. (Źródło: ”Jane’s All The World’s Aircraft 1975-1976”. Jane’s Yearbooks. London 1975).

W połowie lat 1970-tych Witold Sobieszczański z Politechniki Warszawskiej zbudował pierwsze swoje lotnie, które otrzymały nazwę "Mona" wraz z kolejnym numerem. Zostały zbudowane przed 1975 r. (najprawdopodobniej w latach 1973-1974).

Pierwsza lotnia "Mona-I" (używana była również nazwa "Lotnia I") została wykonana z rur duralowych 30 x 1,5 PA 2N o wytrzymałości na rozciąganie 22 kG / mm2. Była to lotnia I generacji, wzorowane na lotni Standard Rogallo. Konstruktor, w celu upewnienia się czy budowany miękkopłat będzie mógł być bezpiecznie użytkowany, przeprowadził obliczenia wartości naprężeń w szkielecie lotni. Według przyjętego uproszczonego modelu obciążeń konstrukcja miała ulec zniszczeniu (w przekrojach krytycznych) już przy masie pilota 70 kg. Mimo to lotnia została zbudowana. Okazało się, że obserwowane ugięcia (szczególnie krawędzi natarcia) były bardzo małe, a lotnia znosiła bez szkody pilota o masie 84 kg. Lotnia używana była również do prób holowania za samochodem. Konstruktor obliczył, że dla pilota o masie 80 kg współczynnik przeciążenia konstrukcji wynosił ok. 1,5 g. Było to niedopuszczalnie mało, ale pozwoliło doświadczalnie zwymiarować rzeczywiste obciążenia płata.

Konstrukcja:
Szkielet lotni wykonany z rur duralowych 30 x 1,5 PA 2N. Okucia wykonane z blachy duralowej PA 7 lub blachy stalowej. Odciągi wykonane z linki stalowej 1 x 19; 2,5 mm. Zastosowano jeden ściągacz.
Nad płatem wieżyczka o wysokości 0,25 m i pojedynczy odciąg linkowy w płaszczyźnie pionowej zawierającej kil. Brak linek usztywniających w płaszczyźnie prostopadłej do kila. Sterownica usztywniona rurkami mocowanymi do węzłów bocznych. Skrzydło posiadało kąt natarcia 50o.

Pokrycie jednostronne wykonane z ortalionu. Szwy pokrycia poprowadzone równolegle do krawędzi natarcia.

Dane techniczne "Mona- I" (wg [1]):
Rozpiętość- 6,43 m, długość kila- 5,0 m , długość masztu- 0,25 m, powierzchnia nośna- 16,0 m2.
Masa własna- 17 (wg [2]- 19) kg.
Prędkość max- 38-44 km/h, doskonałość- 3-5 przy prędkości 40 km/h, prędkość przeciągnięcia- 31 km/h.

Źródło:

[1] ”Jane’s All The World’s Aircraft 1975-1976”. Jane’s Yearbooks. London 1975.
[2] Sobieszczański W. "Lotnia holowana oraz z czego zbudować lotnię". Skrzydlata Polska nr 4/1975.
blog comments powered by Disqus