W Polsce.

Jan Romaniak w maju 1998 r. kupił rozbity francuski wiatrakowiec firmy Averso AX-02 ”Guepard”. Miał zamiar go wyremontować i nauczyć się na nim latać. (Wg innych źródeł- wiatrakowiec został sprowadzony z Francji i pierwszy lot wykonał w 2000 r. Drugi właściciel w Polsce rozbił go przy próbie startu. Jan Romaniak dopiero później odkupił go, po wypadku).

Wiatrakowiec został naprawiony, kupiono nowe francuskie łopaty i budowniczy zaczął samodzielną naukę według metodyki Amerykanina Igora Bensena. Na początku Jan Romaniak wisiał na mocnym wietrze, jak latawiec, później przeprowadzał loty na holu za samochodem. Po dwóch latach, w 2000 r wykonał samodzielny lot na lotnisku Aeroklubu Stalowowolskiego w Turbii. Wiatrakowiec był prezentowany były podczas VII Stalowowolskiego Zlotu Amatorskich Konstrukcji w Turbii w 2001 r., gdzie zdobył Grand Prix Zlotu.

W latach 2001- 2002 konstruktor udoskonalił swój "Guepard", zamontował przednią owiewkę, elektryczną prerotację i nowe trzyłopatowe śmigło. W ciągu trzech lat (2001- 2003) Jan Romaniak wylatał na nim ok. 200 h, biorąc udział w festiwalach, zlotach i wystawach lotniczych w Polsce. W 2003 r. autor zamontował na wiatrakowiec samochodowy silnik VW-1600 zamiast starego Fuji-Robin EC44PM i z powodzeniem oblatał go. Początkowo posiadał znaki F-WTYD, później został ponownie zarejestrowany jako LA-0461.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy wiatrakowiec.
Na pylonie zamontowano dwułopatowy wahający wirnik francuskiej firmy Averso z metalowo- kompozytowymi łopatami i elektryczną prerotacją. Cięciwa łopaty- 220 mm. System sterowania wiatrakowcem łączył dolny drążek samolotowego typu i nożne sterowanie sterem kierunku za pomocą pedałów.
Konstrukcja ramy wiatrakowca wykonana z duraluminiowych rur, blach i skręcona śrubami. Miejsce pilota nie osłonięte. Później zamontowano owiewkę wykonaną z włókna szklanego, w niej umieszczono deskę rozdzielczą z zestawem przyrządów nawigacyjnych. Na wierzchu owiewki zamontowano wiatrochron, wycięty z tworzywa sztucznego o grubości 2 mm.
Usterzenie ogonowe miało konstrukcję z włókna szklanego, składało się ze statecznika pionowego, steru kierunku i statecznika poziomego.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim. Główne podwozie- ze stalowych rur, miało amortyzację i koła o rozmiarze 400x 100 mm bez hamulców. Przednie koło- sterowane, o rozmiarze 300x80 mm.

Silnik- dwusuwowy Fuji-Robin EC44-2PM o mocy 37 kW (50 KM), wymieniony później na samochodowy VW-1600. Silnik umieszczony na stalowym łożu, zamontowanym między pylonem i wzdłużną belką. Silnik, wyposażony w pasowy- klino reduktor, napędza trójopatowe drewniane śmigło konstrukcji Zbigniewa Piotrowskiego. Polietylenowy zbiornik paliwa o pojemności 20 l, paliwo podawane przez pompę diafragmową.

Dane techniczne AX-02 ”Guepard” (wg [1]):
Średnica wirnika- 6,9 (wg [3]- 7,6) m, długość- 3,35 m, wysokość- 2,23 m.
Masa własna- (wg [3]- 130) kg, masa startowa- (wg [3]- 235) kg.
Prędkość max- 150 (wg [3]- 145) km/h, prędkość przelotowa- 110 km/h, prędkość minimalna- 50 (wg [3]- 20- 30) km/h, prędkość wznoszenia- (wg [3]- 2- 3) m/s.