Lotnia II-ej generacji zbudowana w 1976 r. w firmie Thalhofer.

Otrzymała wygięcie rury kilowej w kształcie "S", tworzące profil samostateczny powłoki lotni wykonanej z dakronu stabilizowanego. Ciekawie rozwią­zano zakończenia płata, uzyskując w prosty sposób zwichrzenie geometryczne i aerodynamiczne.

W Polsce.

W styczniu 1976 r. odbyły się w Zakopanem, na zboczu Nosala, pierwsze zawody lotniarskie z udziałem 25 pilotów z 6 krajów (Czechosłowacja, Węgry, Austria, RFN, Włochy, Polska). Zawody te miały duże znaczenie, ponieważ po raz pierwszy polscy lotniarze spotkali się z lotniami tzw. drugiej generacji (typu "Flamingo"), których osiągi zasadniczo przewyższały możliwości dotąd używanego sprzętu. Pierwsze polskie odpowiedniki lotni Flamingo pojawiły się już w parę miesięcy później.

Na lotni "Flamingo" wzorowane były polskie konstrukcje, m.in.:
- lotnia ”Condor” skonstruowana i zbudowana w 1976 r. przez Jerzego Lutkowskiego,
- lotnia zbudowana ok. 1976 r. przez Jerzego Majewicza i Jana Mirańskiego (Majewicz-Mirański-lotnia),
- lotnia zbudowana ok. 1976 r. przez Jana Mirańskiego (lotnia Mirański-lotnia),
- w 1979 r. Z. Zalewski zaprezentował doświadczalną motolotnię (Zalewski- motolotnia), z silnikiem zamocowanym na maszcie lotni ”Flamingo”.