PZL W-3L "Long" (PZL W-3L "Sokół-long"), 1991

W 1991 r. w PZL Świdnik opracowany został projekt śmigłowca transportowo- desantowego PZL W-3L ”Long” (PZL W-3L ”Sokół-long”), oparty o konstrukcję śmigłowca PZL W-3 ”Sokół”. Śmigłowiec przeznaczony był do transportu 15 żołnierzy lub 6 rannych na noszach. Miał być dostosowany, m.in. do wykonywania zadań bojowych w każdych warunkach atmosferycznych w dzień i w nocy.
Zasadnicze zmiany odnosiły się do powiększenia objętości kabiny ładunkowej o 1,35 m3 poprzez wydłużenie centralnej części kadłuba i zmianę jego tylnej części. Poprawę funkcjonalności śmigłowca uzyskano przez powiększenie szerokości drzwi kabiny ładunkowej do 1,5 m. W-3L otrzymał tylną rampę załadunkową oraz zmodyfikowane silniki PZL-10W o zwiększonej mocy do 735 kW (1000 KM), co miało spowodować ogólną poprawę parametrów ekonomicznych i zmianę charakterystyk lotnych śmigłowca. Przewidywano również zastosowanie nowoczesnego wyposażenia pilotażowo- nawigacyjnego firmy Bendix/King z systemem komputerowym umożliwiającym pilotowi łatwiejsze i bezpieczniejsze wykonanie precyzyjnych lotów. Modyfikacja śmigłowca miała obejmować także zmianę instalacji wentylacji, ogrzewania i klimatyzacji.
Zbudowano tylko makietę. Dalszych prac nie prowadzono.
Konstrukcja:
Śmigłowiec w klasycznym układzie jednowirnikowym ze śmigłem ogonowym. Załoga- 2 osoby, pasażerów- 14- 15.
Napęd- 2 silniki turbinowe PZL-10W o mocy 736 kW (1000 KM) każdy.
Dane techniczne PZL W-3L ”Long” (wg [1]):
Masa własna- 3980 kg, masa startowa max- 6400 kg.
Prędkość prędkość max- 265 km/h, prędkość przelotowa- 240 km/h, wznoszenie- 11 m/s, pułap- 4000 m, zasięg- 650 km, zasięg max- 1150 km.
Galeria
Źródło:
[1] Rybak E. F. Gruszczyński J. ”Sokół, Salamandra, Huzar- i co dalej?”. Nowa Technika Wojskowa 5/1998.
[2] Budniak K. ”Jak Sokół szedł do wojska”. Aeroplan nr 5-6/2004.
[3] "PZL Sokół-long". Lotnictwo Aviation International nr 1/1992.