Zagórski motolotnia, 1984

Daniel Zagórski mógł teraz wykonywać loty koło domu. Od 1986 r. startował w wielu ogólnopolskich zawodach motolotniowych. Dzięki temu uzyskał niezbędne doświadczenie w lotach nawigacyjnych oraz nauczył się walki w trudnych warunkach meteorologicznych. W 1991 r. zdobył tytuł Mistrza Polski na motolotni jednomiejscowej w II Motolotniowych Mistrzostwach Polski, które zostały rozegrane w Łodzi. Sukces ten jest tym cenniejszy, że został wywalczony na własnoręcznie zbudowanej motolotni ze skrzydłem ”Sokół” i silnikiem Trabant. W 1992 r. zajął 4 miejsce w III Motolotniowych Mistrzostwach Polski na motolotni dwuosobowej.
W 1987 r., na podstawie projektu motolotni Daniela Zagórskiego zbudowano w Łodzi kilka motolotni, m.in. Czerwik-Pitoń-Pastusiak-motolotnia, Banasiak-Latusek-motolotnia, Młynarski-motolotnia oraz Banasiak (Gabriel)-motolotnia.
Wg [3]- w późniejszym okresie Daniel Zagórski projektował i budował jeszcze inne motolotnie. Były one już z nowocześniejszymi wózkami typu L.
Konstrukcji motolotni typu A:
Jednomiejscowa motolotnia.
Szkielet motolotni kratownicowy, wykonany z rur duraluminiowych.
Podwozie trójkołowe. Kółka pochodziły od polskiej motorynki.
Wyposażenie: wysokościomierz i wariometr od szybowca, pasy 5 punktowe.
Silnik- Trabant. Rozruch ręczny na sznurek. Tłumik robiony specjalnie- konstrukcja Jarosława Eppla.
Dane techniczne motolotni typu A (wg [4]):
Wznoszenie- 1,5-2 m/s.
Galeria
Źródło:
[1] ”Daniel Zagórski- Galeria grafiki”[2] Czerwik Z. ”Historia Motolotniarstwa w Aeroklubie Łódzkim”. ”Daniel Zagórski- Galeria grafiki”
[3] Informacje uzyskane od Lecha Pitonia.
[4] Informacje uzyskane od Daniela Zagórskiego.