Arado Ar-95, 1936

Samolot lub wodnosamolot rozpoznawczy, bombowy i torpedowy. Niemcy.
Wodnosamolot rozpoznawczy, bombowy i torpedowy Arado Ar-95. (Źródło: via Konrad Zienkiewicz).

Wiosną 1935 r. biuro konstrukcyjne Oberkommando der Marine (OKM-Naczelne Dowództwo Marynarki Wojennej) podjęło decyzję o skonstruowaniu i zbudowaniu dla potrzeb Kriegsmarine lotniskowca. Zakłady Arado Flugzeugwerke G.m.b.H otrzymały zamówienie na opracowanie projektu pokładowego samolotu bombowo-torpedowego oraz rozpoznawczego, który stanowiłby podstawowe wyposażenie lotnicze nowego lotniskowca. Samolot miał posiadać również wersję pływakową. Prace konstrukcyjne nad projektem oznaczonym Ar-95 prowadził inż. Walter Blume. Był to dwumiejscowy dwupłat.

Pierwszy prototyp Ar-95 V1 wyposażony był w dwa metalowe pływaki a napędzany był silnikiem BMW 132 Dc o mocy 647 kW (880 KM). Pierwsze loty próbne odbył jesienią 1936 r. Wkrótce potem próby rozpoczął też drugi prototyp Ar-95 V2 w silnik rzędowy Junkers Jumo 210 Ca o mocy 441 kW (600 KM). Z uwagi na niezadowalające osiągi drugiego prototypu, również Ar-95 V2 otrzymał silnik BMW 132 Dc. Kolejne prototypy Ar-95 V3 oraz Ar-95 V5 zaprojektowane zostały jako samoloty trzymiejscowe i były przewidziane na maszyny wzorcowe seryjnej wersji wodnosamolotu Ar-95 A.

Prototyp Ar-95 V4 posiadał podwozie kołowe i był wzorcową maszyną dla wersji lądowej Ar-95B. Próby z wszystkim prototypami wykazały, że osiągi Ar-95 nie są rewelacyjne, a samolot w momencie wprowadzenia do służby pierwszego lotniskowca, będzie już przestarzały. W związku z powyższym ogłoszone zostały nowe wymagania dla samolotów pokładowych. W międzyczasie zbudowano serię sześciu trzymiejscowych wodnosamolotów Ar-95 A-0. Firma Arado i rozpoczęła starania zmierzające do znalezienia zagranicznego odbiorcy dla tych maszyn. Samoloty dostarczone zostały w sierpniu 1938 r. do Legionu Condor, gdzie wykorzystywano je do wykonywania zadań rozpoznawczych oraz zwalczania środków transportu morskiego republikanów. Po zakończeniu działań wojennych w Hiszpanii 3 egz. Ar-95 A-0 przekazano lotnictwu Hiszpanii, gdzie służyły do 1948 r.

W 1938 r. firma Arado rozpoczęła ograniczoną produkcję dwumiejscowej wersji Ar-95 A-1, z której 3 samoloty zostały sprzedane do Chile. Chile zakupiło również 3 egz. kołowej wersji Ar-95 B. Zamówienia zrealizowane zostały w 1939 r. Zamówienie tureckie na kilka samolotów Ar-95 A-1 nie zostało zrealizowane przed wybuchem II wojny światowej, a wyprodukowane maszyny przejęła Luftwaffe. W lotnictwie niemieckim samoloty Ar-95 A-1, od chwili rozpoczęcia operacji Barbarossa 22.06.1941 r., operowały nad Bałtykiem. Towarzyszyły wojskom niemieckim w walkach na Łotwie i w Estonii, a także podczas desantów morskich na wyspy Moon i Dägo. Następnie, do września 1944 r., operowały nad Zatoką Fińską.

W Polsce.

W sierpniu 1938 r. firma Arado Flugzeugwerke złożyła do KMW ofertę dostawy 6 samolotów Arado Ar-95 w wersjach See- morskiej torpedowej dwupływakowej, Land- lądowej torpedowej na podwoziu kołowym, Flüss- jednopływakowej rozpoznawczo-bombowej (z pływakiem centralnym) rzecznej dla REL. Polsce zaoferowano postać eksportową Ar-95 w wyżej wymienionych wersjach, bez uzbrojenia i wyposażenia wojskowego. Dla KMW wystosowano 2.09.1938 r. zaproszenie do wytwórni i na pokaz samolotu do Warnemünde. KMW było zainteresowane nabyciem tego samolotu. Transakcja doszłaby zapewne do skutku, gdyby nie pojawienie się prototypu RWD-17W, który mógł stanowić wyposażenie REL i projektu RWD-22 lekkiego samolotu torpedowego dla MDL. Dano zatem pierwszeństwo produktom polskiego przemysłu lotniczego przed sprzętem importowanym.

Konstrukcja:
Dwu- lub trzymiejscowy dwupłat.
Skrzydła z duraluminiowymi żebrami i dźwigarem od góry pokrytymi blachą a od spodu płótnem. Końcówki skrzydeł składane.
Kadłub o konstrukcji metalowej. Kabiny zakryte.

Uzbrojenie:
- Ar-95 A-0- 1 stały strzelający do przodu karabin maszynowy MG 17 kal. 7,9 mm oraz 1 karabin maszynowy MG 15 kal. 7,9 mm mocowany na ruchomej lawecie strzelający do tyłu,
- Ar-95 A-1- 1 stały karabin maszynowy MG 17 kal. 7,9 mm, 1 ruchomy karabin maszynowy na tylnym stanowisku strzeleckim MG 15 kal. 7,9 mm. Jedna torpeda lotnicza TF5 lub jedna bomba o masie 400 kg pod kadłubem i sześć bomb o masie 50 kg pod skrzydłami.

Silnik- gwiazdowy BMW 132 Dc o mocy startowej 647 kW (880 KM) i mocy max 625 kW (850 KM). Prototyp Ar-95 V2 posiadał początkowo silnik rzędowy Junkers Jumo 210 Ca o mocy 441 kW (600 KM).

Dane techniczne Ar -5 A-1 (wg [3]):
Rozpiętość- 12,5 m, długość- 11,1 m, wysokość- 6,2 m.
Masa własna- 2537 kg, masa całkowita- 3560 kg.
Prędkość max- 275 km/h, prędkość przelotowa- 253 km/h, zasięg max-1100 km, czas wznoszenia na 1000 m- 2' 18", pułap- 7300 m.

Źródło:

[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.
[2] Pawłowski T. ”Plany rozwoju polskiego lotnictwa morskiego 1936-1942”. Lotnictwo nr 3/2005.
[3] Murawski M. ”Samoloty Luftwaffe 1933-1945”. Tom 1. Wydawnictwo Lampart. Warszawa.
blog comments powered by Disqus