Lotnię ”Dudek” zaprojektował i zbudował w 1982 r. Lech Pitoń. W  1983 i 1984 r. startował na niej między innymi w Lotniowych Mistrzostwach Polski. Lotnia powstała przez wymianę żagla  lotni ”Aquila” na nowy, o zmienionym obrysie, dakronowy żagiel z ujemnym naddatkiem kątowym.

Na lotni "Dudek" Lech Pitoń startował w czasie VIII Zakopiańskich Zawodów Lotniowych o Puchar Tatr, które odbyły się 29.04.-01.05.1984 r. na zboczu Nosala w Zakopanem. Zajął wówczas przedostatnie- 23 miejsce. W sierpniu 1984 r. L. Pitoń startował na niej podczas Lotniowych Mistrzostwach Polski, które odbyły się na górze Żar.

Konstrukcja:
Szkielet lotni zbudowany z rur duraluminiowych,  zaopatrzono w przesuwany węzeł centralny, co było konieczne ze względu na ujemny naddatek kątowy żagla.  Krawędzie natarcia usztywnione za pomocą parpojedynczych  salingów i  związanej z nimi linki, łączącej końce skrzydeł, przechodzącej przez rolkę  w dziobie lotni. Zastosowany sposób  usztywniając  krawędzie natarcia wspomagał, jednocześnie, sterowanie lotnią. Kąt wierzchołkowy- 127 ^o.

Pokrycie lotni uszyte przez Daniela Zagórskiego było jednostronne, ukształtowane za pomocą żeber. Kątowy naddatek pokrycia- minus 1^o, co oznaczało, że była to już lotnia IV –tej generacji.

Uprząż przystosowana do lotów w pozycji leżącej.

Dane techniczne ”Dudek” (wg [1]):
Rozpiętość- 10,4 m, powierzchnia nośna- 16,5 m2.
Długość po złożeniu- 2,25 m.