Bezpilotowy rozpoznawczy aparat latający SP-1A ”Żuraw” został opracowany w Laboratoriach Badawczych Systemów Mobilnych (LBSM) Instytutu Informatyki Politechniki Poznańskiej pod kierunkiem dr inż. Mikołaja Sobczaka. Prace prowadzone były w II połowie lat 2000-nych. W 2008 r. samolot był testowany w Będlewie, w obecności wiceministra Spraw Wewnętrznych i oficerów z komendy głównej Policji. Prace nad projektem badawczo-rozwojowym zostały zakończone w listopadzie 2009 r. Powstały trzy prototypowe maszyny patrolowe o numerach taktycznych 04, 05 i 06.

BSL ”Żuraw” może być stosowany zarówno co celów wojskowych, jak i cywilnych, np. Lasy Państwowe, Policja, Państwowa Straż Pożarna, stacje telewizyjne oraz instytucje zajmujące się monitoringiem. Przeznaczony jest do obserwacji, wykrywania i lokalizacji obiektów, patrolowania miast oraz terenów wiejskich, kontroli ruchu ulicznego czy pomocy przy wypadkach i katastrofach. Jest to w pełni autonomiczny robot, który w przypadku awarii lub utraty łączności z bazą może być prowadzony automatycznie do macierzystej jednostki. Ma też możliwość samodzielnego kontynuowania zadania. Maszyna może operować w trudnych  warunkach lotu oraz posiada znaczny zasięg. Komunikacja z samolotem może odbywać się poza zasięgiem widzialności optycznej Głowica obserwacyjna z kamerami dzienną, termowizyjną oraz stabilizacją obrazu została również wykonana na Politechnice Poznańskiej.

Konstrukcja:
Dolnopłat.
Skrzydła zakończone wingletami.
Usterzenie w układzie T.
Podwozie trójpodporowe z kołem przednim, stałe. Samolot może samodzielnie startować i lądować na lotnisku.

Wyposażenie: głowica obserwacyjna SGO Z z kamerami dzienną i termowizyjną, dalmierzem laserowym, laserowym wskaźnikiem celu i reflektorem szperaczem. Zasięg komunikacji- 50 km, z możliwością jej zwiększenia w przyszłości.

Dane techniczne SP-1A ”Żuraw” (wg [1]):
Rozpiętość- 5,4 m, długość – 2,5 m.
Masa- (wg [2]- 30)  kg.
Prędkość max- 150 km/h, prędkość przelotowa- 100 km/h, pułap max- 4000 m, czas lotu max- 12 h.