Wysokowyczynowy szybowiec ETA został zbudowany specjalnie dla uzyskania ekstremalnie wysokich osiągów. Inicjatorami jego budowy byli: Erwin Müller, Hans Werner Grosse, Hartmut Lodes i dr Jan Krüger. Projekt został opracowany w biurze projektowym Flugtechnik & Leichtbau, kierowanym przez dr Reinera Kickerta. Pierwsze prace projektowe rozpoczęto w styczniu 1996 r. W szybowcu wykorzystano wszelkie dostępne wówczas osiągnięcia technologii kompozytowych oraz znajomości aerodynamiki. W efekcie powstał bardzo duży i bardzo drogi szybowiec o rozpiętości 30,9 m i wydłużeniu 51,33. Otrzymał on dwumiejscową kabinę oraz dodatkowy silnik, uniezależniający szybownika od samolotu holującego.

Budowa pierwszego prototypu została rozpoczęta w II połowie 1998 r. Został ukończony lipcu 2000 r. i oblatany 31.07.2000 r. (wg [1]- 30.04.2002 r.- błędna informacja). Próby w locie wykazały dobre właściwości lotne szybowca. W marcu 2001 r. pierwszy prototyp otrzymał nowy kadłub o masie mniejszej o 38 kg. Dzięki temu szybowiec jest w stanie osiągnąć max masę startową do 850 kg w jednomiejscowym wariancie zawodniczym. Do 2003 r. zbudowano łącznie 3 szybowce ETA, które wylatały łącznie ok. 1000 h lotu bez problemów. Drugi prototyp został zniszczony we wrześniu 2003 r. podczas badań wymaganych dla certyfikacji typu, na szczęście obaj piloci uratowali się na spadochronach. Prototyp został naprawiony i testy zostały pomyślnie ukończone.

Szybowiec jest budowany w kooperacji firm: Walter Binder Flugmotorenbau, która jest odpowiedzialna za budowę kadłuba, niektórych elementów skrzydła oraz prowadzi montaż końcowy; Schmidt & Schatz, która buduje skrzydła oraz Wolf-Hirth GmbH (układ sterowania). Skrzydła do budowy pierwszego prototypu powstały w firmie Glasfaser-Flugzeug-Service-Streifeneder GmbH, następne były budowane w firmie Schmidt & Schatz. Dostawę gotowych szybowców oferuje firma ETA Aircraft.

Szybowiec po raz pierwszy wziął udział w poważnej imprezie lotniczej w 2003 r., kiedy to Janusz Centka wypożyczył szybowiec by uczestniczyć w XXVIII Szybowcowych Mistrzostwach Świata w Lesznie. Centka zdobył wówczas wicemistrzostwo w klasie otwartej.

W kwietniu 2004 r. na ukończeniu znajdował się czwarty szybowiec ETA. Szybowce: piąty i szósty miały być dostarczone dla inwestorów projektu, natomiast siódmy miał być dostępny do sprzedaży zainteresowanym szybownikom zimą 2004/2005 r. Tempo produkcji  wynosiło wówczas 2 szybowce rocznie i miało być zwiększone do 3 egz. w 2005 r. Szybowce są bardzo drogie i przeznaczone są dla wąskiego grona najlepszych szybowników. Budowa szybowca  ETA pochłania 3-4 razy więcej roboczogodzin niż innych szybowców klasy otwartej.

W Polsce.

Janusz Centka wypożyczył szybowiec ETA by uczestniczyć w XXVIII Szybowcowych Mistrzostwach Świata, które odbyły się w Lesznie w dniach 26.07-10.08. 2003 r. Ostatecznie Janusz Centka zajął 2 pozycję w klasie otwartej. Ciekawostką tego wydarzenia było to iż warunkiem wypożyczenia szybowca było ubezpieczenie go na sumę 500 000 dolarów.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat o konstrukcji kompozytowej.
Podwozie jednotorowe z kółkiem ogonowym, chowane w locie.

Silnik- Solo 2625 o mocy 47 kW (64 KM) zamontowany za kabiną. Śmigło ciągnące, chowane do kadłuba.

Dane techniczne ETA (wg [1]:
Rozpiętość- 30,9 m, długość- 9,84 m, powierzchnia nośna- 18,6 m².
Masa własna- 600 kg, masa całkowita- 860 kg, masa całkowita max- 920 kg.
Prędkość max- 280 km/h, doskonałość max- ok. 72.