Microdrones MD4-200, lata 2000-ne (?)
Platformę latającą można wyposażyć kamerę telewizyjną, zmierzchową oraz termowizyjną. Producent dostosował także dwa aparaty fotograficzne, jeden do robienia zdjęć a drugi do pozyskiwania materiału video w wysokiej rozdzielczości. MD4-200 ze względu na swoje niewielkie gabaryty jest bardzo mobilny, cały zestaw mieści się w skrzyni transportowej, która bez problemu mieści się do samochodu osobowego a przygotowanie urządzania do lotu trwa nie więcej niż kwadrans.
Dalszym rozwojem konstrukcji jest bezzałogowy śmigłowiec MD4-1000.
W Polsce.
W 2008 r. firma Microsystem podjęła współpracę z firmą Microdrones, stając się wyłącznym dystrybutorem jej produktów na terenie Polski. W tym samym roku otrzymała pierwszy śmigłowiec bezzałogowy MD4-200. Możliwości tego śmigłowca spotkały się z potrzebami kartografów w dziedzinie fotogrametrii. Aparat idealnie nadawał się do fotogrametrii niskiego pułapu. We współpracy z Zakładem Geodezji i Kartografii Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej firma Microsystem przystąpiła do opracowania technologii umożliwiającej użycie do tego celu BSL-ów. W trakcie rocznych badań ewolucji uległa konstrukcja nośna, aby zmnimalizować niekorzystny wpływ drgań na aparaty fotograficzne. Efektem wspólnych prac jest Technologia pomiarów fotogrametrycznych wykorzystująca niemetryczne zdjęcia cyfrowe wykonywane z bezzałogowych, zdalnie sterowanych aparatów latających.
Innym efektem prac rozwojowych była potrzeba umożliwienia MD4-200 w pełni automatycznego lotu w oparciu o GPS. Udało się to osiągnąć w połowie 2009 r. MD4-200 jest w stanie wykonywać zdjęcia fotogrametryczne z niskiego pułapu obiektów o niewielkiej przestrzeni, sięgającej kilku hektarów.
W maju 2008 r. śmigłowiec MD4-200 prezentowany był na Festiwalu Nauki w Krakowie. Latał wówczas nad Sukiennicami, wykonując zdjęcia z wysokości ponad 100 metrów. W kwietniu 2009 r. wykonywał specjalistyczne zdjęcia kampusu Politechniki Gdańskiej. Chodziło głównie o wykonanie zdjęć Gmachu Głównego oraz nowego budynku Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki. Zdjęcia Gmachu Głównego potrzebne były do przygotowywanego przez Zakład Geodezji Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska projektu Technologia pomiarów fotogrametrycznych wykorzystująca niemetryczne zdjęcia cyfrowe wykonywane z bezzałogowych, zdalnie sterowanych aparatów latających. Natomiast fotografie nowego budynku ETI wykorzystywane zostały w celach promocyjnych.
Konstrukcja:
Bezzałogowy śmigłowiec w układzie czterowirnikowym o konstrukcji kompozytowej (z włókna węglowego).
Wyposażenie: system AAHRS (służy do pełnej stabilizacji lotu śmigłowca), odbiornik GPS (umożliwia utrzymywanie stałej pozycji w powietrzu oraz nawigację wzdłuż zadanych punktów).
Wyposażenie zadaniowe: kolorowa kamera video, czarno-biała kamera działająca przy małym oświetleniu, cyfrowy aparat fotograficzny, np. Pentax Optio A40.
Napęd- 4 bezszczotkowe silniki elektryczne. Zasilanie- bateria LiPo 2300 mAh.
Dane techniczne MD4-200 (wg [2]):
Rozmiar (odległość między osiami śmigieł)- 0,7 m.
Masa całkowita- 0,9 kg, udźwig max- 0,2 kg.
Pułap max- 150 m, zasięg max- 500 m, czas lotu max- 20’.
Dane techniczne MD4-200 (wg [3]):
Rozmiar (odległość między osiami śmigieł)- 0,7 m.
Masa własna- 0,585 kg, udźwig- 0,2 kg, masa startowa- ok. 1,0 kg.
Pułap max- 150 m, zasięg działania- 500-2000 m, czas lotu max- 30’.
Źródło:
[1] "BEZZAŁOGOWE POMORSKIE NIEBO". Opracowanie.[2] "Projekt i-Fly"
[3] "Microdrones GmbH"
[4] "Nauka w Polsce"
[5] "Politechnika z lotu ptaka". "Projekt i-Fly"