BrakoGyro GT, 2008
(BrakoGyro 120HP)

Wiatrakowiec sportowy. Włochy.
Wiatrakowiec BrakoGyro GT. (Źródło: ”Brakogyro”).

Wiatrakowiec BrakoGyro został opracowany we włoskiej firmie Carpenterie Pagotto. Firma powstała w 1962 r. Od początku zajmuje się produkcją konstrukcji ze stali nierdzewnej. W 1982 r. firma rozszerzyła ofertę o wózki motolotniowe. W 2008 r. podjęta została produkcja wiatrakowca w wersjach BrakoGyro GT i BrakoGyro Naked. Do 2012 r. linię produkcyjną opuściły 32 wiatrakowce w wersji GT. Konstrukcja wykonana została z największą precyzją i starannością.

Wiatrakowiec cieszy się dużym zainteresowaniem w Europie i nie tylko. Podzespoły użyte do produkcji wiatrakowców BrakoGyro są produktami renomowanych firm (Rotax , Averso) które gwarantują niezawodność i bezpieczeństwo użytkowania. Wiatrakowiec BrakoGyro GT  może być stosowany do nadzoru lotniczego, szkolenia (wyposażony jest w podwójne sterownice) oraz do celów rekreacyjnych.

W Polsce.

Importerem i przedstawicielem w Polsce producenta wiatrakowców BrakoGyro jest firma F.H.Uni-Pack Dariusz Jankowski z Sierakowic. W 2010 r. oferowała ona do sprzedaży wiatrakowiec BrakoGyro GT, pod oznaczeniem BrakoGyro 120HP. Pierwszy lot w Polsce wiatrakowiec BrakoGyro wykonał 3.12.2010 r. lądowisku w Kornem k. Kościerzyny. Pilotował go osobiście właściciel fabryki Claudio Pagotto, który przybył do Polski, aby dokonać oblotu pierwszego wiatrakowca tej marki w Polsce.

W styczniu 2014 r. użytkowane były w Polsce 2 wiatrakowce BrakoGyro GT.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy wiatrakowiec o konstrukcji metalowo-kompozytowej.
Wirnik Averso, z prerotacją mechaniczną, o konstrukcji aluminiowej. Głowica Averso wyposażona w ograniczniki przechylenia, do której dołączone są pneumatyczny trymer i hamulec.
Rama kadłuba wykonana jako kratownica z profili ze stali nierdzewnej o przekroju kwadratowym. Maszt również wykonany jest z profili ze stali nierdzewnej o przekroju kwadratowym. Stanowi on podstawę całej konstrukcji, do niego dołączone są elementy łączeniowe wirnika, łoża silnika oraz podwozie główne. Belka ogonowa składa się z dwóch profili, łączących się ze sobą w jeden w płaszczyźnie śmigła. Obudowa wykonana z włókna węglowego i kompozytów. Kabiny odkryte w układzie tandem. Układ sterowania zdwojony.
Usterzenie zaopatrzone jest w dwa dodatkowe stateczniki pionowe na końcach statecznika poziomego, lekko rozchylone w kształt litery V. Wykonane jest ono jako jeden element z kompozytu węglowego.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe. Goleń podwozia głównego wykonana z ergalu (specjalny stop aluminium).

Wyposażenie: zestaw podstawowych przyrządów pilotażowych. Wyposażenie opcjonalne- radiostacja, transponder, światła stroboskopowe.
Instalacje: elektryczna, hydrauliczna, pneumatyczna.

Silnik- Rotax 912 ULS o mocy 74 kW (100 KM) lub Rotax 914 Turbo o mocy 88 kW (120 KM). Śmigło pchające wykonane z włókna węglowego. Zbiornik paliwa o pojemności 54 l.

Dane techniczne BrakoGyro GT (wg [1]):

Masa własna- 265 kg, masa startowa dopuszczalna- 450 kg.
Prędkość  max- 195 km/h, prędkość  przelotowa- 150 km/h, prędkość  ekonomiczna- 110-120 km/h, prędkość  minimalna- 30 km/h, długość startu- 20-70 m, długość lądowania- 5-20 m.

Galeria

  • Wiatrakowiec BrakoGyro GT w widoku z lewej strony. (Źródło: www.brakogyro.pl).
  • Wiatrakowiec BrakoGyro GT w widoku z przodu. (Źródło: www.brakogyro.pl).
  • Głowica wirnika. (Źródło: www.brakogyro.pl).
  • Silnik Rotax 914. (Źródło: www.brakogyro.pl).

Źródło:

[1] "Brakogyro- Twój drogowskaz w chmury"
[2] "BrakoGyro".
[3] Peczka R. "BrakoGyro GT". Przegląd Lotniczy Aviation Revue nr 5/2012.
[4] Dariusz Jankowski - informacje.

blog comments powered by Disqus