Pierwszą powojenną konstrukcją inż. Władysława Zalewskiego był samolot liniowy WZ-VIII ”De-Że-Pe” (nazwany tak od skróconej nazwy Departamentu Żeglugi Powietrznej MSWojsk.). Zaprojektowany został w Wydziale Naukowo-Technicznym Departamentu Żeglugi Powietrznej MSWojsk. (wg [1] i [3], natomiast wg [2]- zaprojektowany został w Centralnych Warsztatach Lotniczych), gdzie Zalewski był kierownikiem niedużego biura konstrukcyjnego. Była to pierwsza polska konstrukcja lotnicza po I wojnie światowej.

WZ-VIII zaprojektowany został jesienią 1919 r. Budowę jego podjęły, wiosną 1920 r., Centralne Warsztaty Lotnicze w Warszawie. Prototyp, bliski ukończenia, został uszkodzony w warsztatach w sierpniu 1920 r. Po zakończeniu wojny w 1920 r. samolotu nie naprawiono i budowy nie ukończono. Jego uszkodzone elementy przez kilka lat (wg [2]- przez dwa lata) leżały w hangarze CWL. W lipcu 1922 r. inż. Zalewski zwrócił się do kierownictwa CZL z propozycją ukończenia budowy. Budowy nie podjęto wskutek nieopłacalności przedsięwzięcia.

Na przełomie lat 1923/1924 Departament Żeglugi Powietrznej wyraził życzenie ukończenia prototypu. Konstruktor opracował ulepszoną odmianę, oznaczoną WZ-VIII bis. Budowa miała być zrealizowana w CZL. Miał być zastosowany nowy profil płatów. Wprowadzono modyfikacje o charakterze użytkowym i związane z technologią produkcji seryjnej. Planowano zastosowanie nowego, lżejszego, silnika gwiazdowego Bristol ”Jupiter”. Prace zostały zawieszone wiosną 1924 r., kiedy inż. Zalewski uzyskał pracę w WWS ”Samolot” w Poznaniu. Planowano jego budowę w poznańskiej wytwórni. Uznano jednak projekt za przestarzały i do jego budowy nie doszło. Władysław Zalewski przystąpił do opracowania nowego samolotu WZ-X.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.
Płaty prostokątne, dwudźwigarowe, kryte płótnem, usztywnione miedzy sobą słupkami i drutami. Lotki na skrzydłach górnych i dolnych.
Kadłub drewniany kryty sklejką. Osłona silnika z blachy aluminiowej. Zbiornik paliwa w przodzie kadłuba, za silnikiem. Kabiny odkryte. Kabina pilota osłonięta z przodu wiatrochronem.
Stateczniki kryte sklejką, stery płótnem.
Podwozie stałe, osiowe amortyzowane sznurem gumowym.

Uzbrojenie- 1 stały karabin maszynowy pilota strzela­jący przez śmigło oraz 1 ruchomy karabin maszynowy Lewis obserwatora. Pod dolnym płatem wyrzutniki bombowe.

Silnik:
- WZ-VIII- chłodzony wodą, 6-cylindrowy, rzędowy Rolls-Royce ”Eagle” o mocy 265 kW (360 KM). W publikacjach wymieniany jest również silnik Austro-Daimler o takiej samej mocy. Takiego silnika jednak nie było,
- WZ-VIII bis- gwiazdowy Bristol ”Jupiter” o mocy 294 kW (400 KM). Śmigło dwułopatowe, drewniane, stałe.

Dane techniczne WZ-VIII (wg [3]):
Rozpiętość- 12,0 m, długość- 8,1 m, wysokość- 3,1 m, powierzchnia nośna- 40,0 m².
Masa własna- 1200 kg, masa użyteczna- 600 kg, masa całkowita- 1800 kg.