W 1928 r. kpt. obs. inż. Ryszard Woroniecki zaprojektował i zbudował w warsztatach SPL samolot sportowy. Oblatany został w czerwcu 1928 r. na lotnisku w Dęblinie przez instruktora szkoły por. pil. S. Floryanowicza. Samolot był prawidłowy w pilotażu.

Został przekazany Aeroklubowi Poznańskiemu, lecz podczas lotu z Dęblina do Poznania 5.08.1930 r. pilot L. Rosiński wskutek błędu pilotażu rozbił samolot pod Dęblinem i zginął w tym wypadku.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy średniopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat prostokątny, trójdzielny, konstrukcji drewnianej, dwudźwigarowy, kryty płótnem. Na prawym skrzydle dysza prędkościomierza. Końcówki płata podgiete do góry. Środkowa cześć płata integralna z kadłubem, kryta sklejką, silnie pogrubiona w celu uzyskania aerodynamicznego przejścia skrzydło-kadłub.
Kadłub o przekroju prostokątnym, zaokrąglony u góry i u dołu, konstrukcji drewnianej, kryty sklejką. Osłona silnika i przodu kadłuba z blachy aluminiowej. Zbiornik paliwa przed kabiną. Kabina odkryta. Przed przednim miejscem pilota, wiatrochron z celuloidu. Za drugą kabiną- owiewka.
Usterzenie prostokątne. Stateczniki i stery kryte płótnem. Napęd sterów linkami.
Podwozie stałe, główne dwukołowe. Koła mocowane do goleni wewnętrznych, amortyzowanych gumowym sznurem względem goleni bocznych. Płoza ogonowa drewniana, amortyzowana gumowym sznurem

Wyposażenie- przednia kabina wyposażona w przyrządy pokładowe.

Silnik- chłodzony powietrzem, gwiazdowy, 6- cylindrowy Anzani o mocy 33 kW (45 KM). Śmigło dwułopatowe, drewniane, stale.

Dane techniczne (wg [1]):
Rozpiętość- ok. 10,0 m, długość- ok. 6 m, wysokość- ok. l,8 m, powierzchnia nośna- ok. 16,0 m².
Masa własna- ok. 330 kg, masa użyteczna- ok. 170 kg, masa całkowita- ok. 500 kg.