W latach 1960-tych w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia została opracowana morska artyleryjska wyrzutnia rakietowa WM-18. Była ona przeznaczona dla okrętów desantowych projektu 770 i ich odmian.

Wyrzutnia posiadała 18 prowadnic rurowych kal. 140 mm i służyła do odpalania niekierowanych pocisków rakietowych M-14OF. Posiadała ona lekką i prostą konstrukcję, ale musiała być ładowana ręcznie. Brak stabilizacji ograniczał ograniczał możliwość jej użycia przy wzburzonym morzu. Kołysanie okrętu ogromnie zwiększało rozrzut i zmniejszało i tak niewielką celność.

Konstrukcja wyrzutni WM-18:
Kaliber- 140 mm.
Wyrzutnia zawiera 18 prowadnic rurowych.