W 1961 r. podjęto próbą zrealizowania dwustopniowej wersji RM-2. Stopień pierwszy miał być napędzany, jak we wszystkich innych wersjach RM-2, silnikiem S-2, natomiast dla drugiego stopnia opracowano specjalną wersję silnika S-1 (rakiety RM-1). Silnik ten łączył elementy stalowe (dysza, zamknięcie przednie) z duralowym korpusem; zastosowano w nim również żywicę epoksydową jako środek uszczelniający i izolujący. Dzięki tym rozwiązaniom silnik miał odznaczać się korzystnymi wskaźnikami masowymi.

Projekt rakiety RM-2 Super został opracowany przez mgr. inż. Jacka Walczewskiego dla Doświadczalnego Ośrodka Rakietowego Aeroklubu z zamiarem przeprowadzenia bardziej ambitnych badań w dziedzinie pomiarów toru lotu przy wyższych, niż dotychczas pułapach. Niepomyślne wyniki pierwszych prób stoiskowych silnika drugiego stopnia spowodowały zaniechanie dalszych prac.

Konstrukcja:
Stopień pierwszy miał być napędzany silnikiem S-2, natomiast dla drugiego stopnia opracowano specjalną wersję silnika S-1S. Silnik ten łączył elementy stalowe (dysza, zamknięcie przednie) z duralowym korpusem; zastosowano w nim również żywicę epoksydową jako środek uszczelniający i izolujący. Masa pustego silnika- 1,35 kg, z paliwem- 2,35 kg.
Wyposażenie- w głowicy 12 smugaczy świetlnych zapalanych w pobliżu wierzchołka toru lotu.

Dane techniczne RM-2 Super , projektowane (wg [1]):
Długość- 1420 mm.
Masa startowa rakiety- 9,0 kg, masa ładunku użytecznego- 0,45 kg.
Pułap obliczeniowy- ok. 12 km.

Pierwszy stopień:
Średnica- 82 mm, rozpiętość stateczników- 340 mm.
Masa (z paliwem)- 5,5 kg.

Drugi stopień:
Średnica- 60 mm, rozpiętość stateczników- 240 mm.
Masa (z paliwem)- 3,5 kg.