Po próbie rakiety RM-1, głównym problemem programu badań stał się problem śledzenia rakiet w locie i pomiaru toru lotu. Powstała wówczas koncepcja jednostopniowej rakiety, przeznaczonej do prób w zakresie radiowych metod śledzenia. Pierwszy egzemplarz RM-1bis miał być wyposażony w nadajnik radiowy, pracujący w piśmie 400 MHz i przeznaczony do współpracy z naziemnym odbiornikiem systemu namierzania radio-interferencyjnego.

Projekt rakiety został opracowany przez mgr. inż. Jacka Walczewskiego w I kwartale 1959 r. Do końca roku wykonano silnik i prototyp urządzenia radiowego. Wobec likwidacji Komórki Techniki Rakietowej i Fizyki Atmosfery AGH dalsze prace wstrzymano.

Konstrukcja:
Napęd stanowił silnik S-4. Stateczniki silnika miały być zaopatrzone w tulejki ze smugaczami świetlnymi.
Głowica rakiety miała być odłączana i odzyskiwana na spadochronie.

Dane techniczne RM-1bis, projektowane (wg [1]):
Długość- 1380 mm, średnica- 110 mm, rozpiętość stateczników- 325 mm.
Masa startowa- ok. 11 kg, masa paliwa- 4 kg.
Pułap obliczeniowy- ok. 5 km.