WT-1 (WT-2), 1931

Konstruktorzy postanowili zbudować ulepszoną wersję WT-2, z chowanym podwoziem i płatem o bardzo cienkim szybkościowym profilu- przebudowując WT-1. Samolot miał być przeznaczony do bicia rekordów w kategorii samolotów o ciężarze do 500 kG. Konstruktorzy nie mieli jednak środków na realizację tej konstrukcji, a Komisja Lotnictwa Sportowego odmówiła dotacji. Prototyp WT-1 nie był już więcej używany i uległ zniszczeniu.
Konstrukcja:
Jednomiejscowy wolnonośny średniopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat trapezowy, niedzielony, dwudźwigarowy, kryty płótnem, nosek płata kryty sklejką. Lotki kryte płótnem.
Kadłub o przekroju owalnym, półskorupowy, trójpodłużnicowy, kryty sklejką. Osłona silnika z blachy aluminiowej. Kabina odkryta.
Stateczniki kryte sklejką, stery płótnem.
Podwozie klasyczne stałe.
Silnik- rzędowy, De Havilland ”Gipsy l” o mocy nominalnej 66 kW (90 KM) i mocy startowej 72 kW (98 KM).
Dane techniczne WT-1 (wg [1]):
Rozpiętość- 8,5 m, długość- 6,2 m, wysokość- 2,0 m, powierzchnia nośna- 10,0 m2.
Masa własna- 260 kg, masa użyteczna- 150 kg, masa całkowita- 410 kg.
Prędkość max- 210 km/h, prędkość przelotowa- 180 km/h, prędkość minimalna- 90 km/h, wznoszenie- 2,5 m/s, pułap- 3000 m, zasięg- 700 km.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.