WT-1 (WT-2), 1931

Amatorski doświadczalny samolot sportowy. Polska.
Samolot wyścigowy WT-1 konstrukcji Stanisława Wacyka i Tadeusza Tyrały. (Źródło: forum.odkrywca.pl).

Stanisław Wacyk i Tadeusz Tyrała przystąpili w 1930 r. w Krakowie do budowy szybkiego samolotu sportowego własnej konstrukcji, oznaczonego WT-1. Samolot stanowił prototyp doświadczalny, na podstawie którego miał powstać samolot rekordowy. Budowę WT-1 rozpoczęli konstruktorzy w Kole Lotniczym Szkoły Przemysłowej w Krakowie. Skrzydła zbudowali w warsztatach Parku 2. Pułku Lotniczego na Rakowicach w Krakowie. Konstrukcja samolotu była bardzo lekka: masa niewyposażonego kadłuba wynosiła 27 kg, masa płata bez lotek i napędu sterowania- 47 kg.

W lecie 1931 r. samolot był gotowy. Pierwszy lot nie doszedł do skutku z powodu złego dopływu paliwa. W pierwszym locie uszkodzono samolot przy lądowaniu z powodu niewłaściwego położenia środka ciężkości samolotu, utrudniającego pilotaż. Pełnego oblotu dokonał kpt. pil. Jerzy Bajan na lotnisku Rakowice. Na samolocie zostały wykonane tylko trzy loty, gdyż nazajutrz po oblocie konstruktorzy musieli zwrócić silnik, który był przeznaczony do zakupionego przez LOPP płatowca PZL-5. Te krótkie próby w locie wykazały dobre osiągi samolotu, lecz wykazały, że samolot jest bardzo trudny w pilotażu.

Konstruktorzy postanowili zbudować ulepszoną wersję WT-2, z chowanym podwoziem i płatem o bardzo cienkim szybkościowym profilu- przebudowując WT-1. Samolot miał być przeznaczony do bicia rekordów w kategorii samolotów o ciężarze do 500 kg. Konstruktorzy nie mieli jednak środków na realizację tej konstrukcji, a Komisja Lotnictwa Sportowego odmówiła dotacji.

Prototyp WT-1 nie był już więcej używany i uległ zniszczeniu.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy wolnonośny średniopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat trapezowy, niedzielony, dwudźwigarowy, kryty płótnem, nosek płata kryty sklejką. Profil cienki, dwuwypukły. Lotki kryte płótnem.
Kadłub o przekroju owalnym, półskorupowy, trójpodłużnicowy, kryty sklejką. Osłona silnika z blachy aluminiowej. Kabina odkryta.
Stateczniki kryte sklejką, stery- płótnem.
Podwozie klasyczne stałe. Podwozie główne bezosiowe, spawane z rur stalowych, dwukołowe. Płoza ogonowa amorty­zowana.

Silnik- chłodzony powietrzem, rzędowy, czterocylindrowy De Havilland ”Gipsy l” o mocy nominalnej 66 kW (90 KM) i mocy startowej 72 kW (98 KM).
Śmigło dwułopatowe, stałe, drewniane, Schwartz. Zbiornik paliwa na 100 l umieszczony za silnikiem.

Dane techniczne WT-1 (wg [1]):
Rozpiętość- 8,5 m, długość- 6,2 m, wysokość- 2,0 m, powierzchnia nośna- 10,0 m2.
Masa własna- 260 kg, masa użyteczna- 150 kg, masa całkowita- 410 kg.
Prędkość max- 210 km/h, prędkość przelotowa- 180 km/h, prędkość minimalna- 90 km/h, wznoszenie- 2,5 m/s, pułap- 3000 m, zasięg- 700 km.

Galeria

  • WT-1, rysunek w rzutach. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”).
  • Samolot wyścigowy WT-1 konstrukcji Stanisława Wacyka i Tadeusza Tyrały. (Źródło: ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 3).

Źródło:

[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
[2] Glass A. "Polskie konstrukcje lotnicze do 1939". Tom 3. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2008.
blog comments powered by Disqus