Szybki samolot pasażerski. Był to całkowicie metalowy dolnopłat z chowanym podwoziem. Posiadał komfortową kabinę dla 8 pasażerów. Od 1934 r. samolot produkowany był seryjnie.

Wiosną 1936 r. jeden samolot pasażerski Vultee V-1A został sprzedany do ZSRR. Zakupiony został z inicjatywy Zygmunta A. Lewoniewskiego, na którego zamówienie samolot przebudowano: otrzymał metalowe pływaki firmy Edo (przy tym podwozia kołowego nie zdemontowano, po prostu schowano je w lukach podwozia i zakryto pokrywami), powiększono powierzchnię usterzenia pionowego. Samolot otrzymał radiowe oznaczenie kodowe lotnictwa polarnego ZSRR- N-208. W dniach 5.08. do 13.09.1936 r. Zygmunt A. Lewoniewski i nawigator W. I. Lewczenko dokonali przelotu Los Angeles-Moskwa. Do Krasnojarska lecieli oni na pływakach, później na podwoziu kołowym.

Samolot następnie był badany w CAGI, później lotów już nie wykonywał.

W Polsce.

Latem 1936 r. radziecki lotnik polarny polskiego pochodzenia- Zygmunt Aleksandrowicz Lewoniewski (brat polskiego lotnika- kpt. Józefa Lewoniewskiego, który poniósł śmierć 11.09.1933 r. podczas próby pobicia rekordu długości lotu w linii prostej na trasie Warszawa- Kazań- Swierdłowsk- Omsk- Krasnojarsk. Samolot PZL-19 uległ wypadkowi pod Kazaniem) wyjechał do USA, gdzie zakupił wodnosamolot Vultee V-1A, którym następnie w dniach 5.08-13.09.1936 r. przyleciał z Los Angeles przez San Francisco, Uelen, Jakuck i Swierdłowsk do Moskwy.

Rodzice Zygmunta Lewoniewskiego (matka Teofila, ojciec Aleksander) pochodzili z Sokółki. W 1898 r. wyjechali do Petersburga w poszukiwaniu pracy. Młodszy syn państwa Lewoniewskich, Zygmunt urodził się w Sankt Petersburgu w Rosji 15.05.1902 r. W młodości mieszkał głównie w Sokółce. Pracował jako robotnik. Wziął udział po stronie bolszewików w rewolucji październikowej 1917 r. i wojnie domowej w Rosji. Od 1918 r. służył w Armii Czerwonej. Od 1921 r. służył w lotnictwie wojskowym. W 1928 r. został przeniesiony do rezerwy, po czym pracował jako instruktor w Nikołajewskiej Szkole Lotniczej organizacji paramilitarnej Osoawiachim, a od 1929 r. do 1933 r. jako naczelnik szkoły Osoawiachimu w Połtawie. Od wiosny 1933 r. pracował jako pilot w lotnictwie polarnym Gławsiewmorputi (Zarządu Północnej Drogi Morskiej).

Zygmunt Lewoniewski wykonywał loty polarne również na samolotach Dornier ”Wal”, Consolidated ”Fleetster”, Tupolew ANT-25, Sikorsky S-43 ”Baby Clipper”, Douglas DF, Bolchowitinow DB-A.

Konstrukcja:
Dolnopłat o konstrukcji metalowej. Załoga- 2 osoby, pasażerów- 8.
Podwozie klasyczne chowane w locie. Stosowane było również podwozie pływakowe.

Silnik- Wright R-1820-F52 ”Cyclone” o mocy 588 kW (800 KM).

Dane techniczne V-1A (wg [2]):
Rozpiętość- 15,3 m, długość- 11,3 m, wysokość- 3,1 m, powierzchnia nośna- 37,6 m².
Prędkość max- 225 km/h.