Po uzyskaniu pozytywnych wyników prób z modelami Tański przystąpił w 1907 r. do budowy śmigłowca, nazywając go śrubowcem. Śmigłowiec miał dwa przeciwbieżne wirniki współosiowe z osią mocowaną z przodu pilota za pomocą uprzęży. Napęd śmigłowca był ręczny - za pomocą korb. W 1908 r., gdy śmigłowiec był gotowy, Tański przeprowadził z nim próbę. Okazało się, że śmigłowiec daje siłę nośną zaledwie 12 kg. Wówczas Tański dorobił doń podwozie w kształcie trójnogu i w 1909 r. zamontował dwucylindrowy silnik Anzani o mocy 2,5 KM. Wyniki prób przeprowadzonych z silnikiem nie były zadowalające, gdyż z braku chłodzenia silnik natychmiast nagrzewał się do czerwoności. Uniesienie człowieka przez śmigłowiec nie było możliwe.

Tański do 1934 r. przechowywał śmigłowiec w domu, następnie został zakupiony przez LOPP i przekazany do zbiorów Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1939 r. śmigłowiec znajdował się w Muzeum i tam uległ zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego w 1944 r. (wg [1]- w czasie obrony Warszawy w 1939 r.).

Konstrukcja:
Jednomiejscowy śmigłowiec dwuwirnikowy konstrukcji mieszanej.
Wirniki konstrukcji drewnianej, dwułopatowe. Dźwigary i zastrzały wirników z drewna lipowego, żebra z prętów wiklinowych, pokrycie (tylko na górnej powierzchni) z gazy jedwabnej podklejonej bibułą. Osie wirników z rur stalowych, na łożyskach.
Śmigłowiec nie miał systemu sterowania ani możliwości wykonywania lotu poziomego. W pierwszej wersji śmigłowiec miał skórzaną uprząż, składającą się z pasów: krokowego, biodrowego i piersiowego, zapinanych na klamry.

Napęd- za pomocą dwóch korb, później silnikiem Anzani 1,8 kW (2,5) KM.

Dane techniczne ”Śrubowiec”(wg [1]):
Średnica wirnika- 8,5 m, wysokość- 3 m.
Masa własna (I wersja)- ok. 25 kg.
Masa własna (II wersja)- ok. 35 kg.