W latach 1945-1946 w wytwórni THK pod kierunkiem inż. inż. Stanisława Rogalskiego, Jerzego Teisseyre i Leszka Dulęby został zaprojektowany samolot turystyczny THK-11 z pchającym śmigłem i dwiema belkami ogonowymi. Układ ten zapewniał doskonałą widoczność z kabiny. Prototyp samolotu został oblatany w 1947 r. Konstrukcja kadłuba była przekładkowa, co było w tym okresie nowością w budowie samolotu. Wypadła ona jednak dość ciężko. Duże opory podwozia i kadłuba dały osiągi niższe od przewidywanych, jednak wystarczające dla tej klasy samolotów.

Samolotu nie produkowano seryjnie. Po zmianie nazwy wytwórni samolot otrzymał oznaczenie MKEK-11. W tym samym czasie we Francji powstał samolot turystyczny SUC-10 ”Courlis” o identycznym układzie, którego zbudowano 100 egzemplarzy.

Konstrukcja:
Trzymiejscowy górnopłat o konstrukcji drewnianej, z dwiema belkami ogonowymi.
Konstrukcja kadłuba przekładkowa. Sklejony w płaszczyźnie symetrii z dwóch połówek skorupowych. Kabina zakryta.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe.

Silnik- rzędowy De Havilland ”Gipsy Major” o mocy 99 kW (135 KM), śmigło pchające.

Dane techniczne THK-11 (wg [1]):
Rozpiętość- 8,0 m, długość- 7,0 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 10,2 m².
Masa własna- 490 kg, masa użyteczna- 170 kg, masa całkowita- 660 kg.
Prędkość max- 265 km/h, prędkość przelotowa- 220 km/h, prędkość min.- 80 km/h, wznoszenie- 7 m/s, pułap- 6000 m, zasięg- 700 km.