Prototyp został oblatany 07.12.1967 r. Zbudowano tylko 3 egz., z czego dwa brały udział w Mistrzostwach Świata w Lesznie w 1968 r. zajmując 14 i 28 miejsce.

W dniu 1.01.2006 r. w polskim rejestrze statków powietrznych znajdował się 1 szybowiec SZD-31 ”Zefir 4”.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy grzbietopłat o konstrukcji drewnianej z wieloma częściami wykonanymi z żywic i włókna szklanego.
Skrzydło dwudzielne, konstrukcji drewnianej, skorupowe, bezdźwigarowe, wykonane ze sklejki o stopniowanej grubości metodą podciśnieniową. Lotki dwudzielne, bezszczelinowe. Klapy sześciodzielne, szczelinowe konstrukcji przekładkowej (wypełniacz-balsa), dwa ostatnie segmenty pracujące jako klapo-lotka kryte płótnem. Hamulce skrzydłowe w układzie podwójnych płyt, blokowane samoczynnie.
Kadłub konstrukcji wręgowo-podłużnicowej kryty sklejką, powierzchnie nierozwijalne laminatem szklanym. Szybowiec był wyposażony w spadochron hamujący jednorazowego użytku z możliwością odrzucenia w locie. Zaczep startowy na dnie kadłuba przed sterownicą. Kabina zakryta.
Usterzenie wysokości dwudzielne.
Podwozie jednotorowe, główne chowane w locie, płoza tylna.

Wyposażenie- typowy zestaw przyrządów, radiostacja RS-3, aparatura tlenowa SAT-5.

Dane techniczne SZD-31 (wg [2]):
Rozpiętość- 19,0 m, długość- 8,0 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 15,7 m².
Masa własna- 435 kg, masa startowa- 530 kg.
Prędkość dopuszczalna- 240 km/h, prędkość minimalna- 72 km/h, doskonałość max- 42 przy prędkości 84 km km/h, opadanie minimalne- 0,68 m/s przy prędkości 102 km/h.